Daar ben ik dan opeens weer met wat meer rust in mijn lichaam en geest en ik verleid mezelf tot dit stukje tekst. Mijn gedachte gaat daar toch wel vaak naar om mijn gevoel en beleving te verwoorden op een stukje papier, of zoals de realiteit bij mij een laptop is. Dat stukje papier met iets schrijfbaars is nog ergens een stap verwijderd in mijn doen maar misschien komt het ooit wel. Mijn verhaal schrijf ik nu in cafe hase gelegen in Aachen en waar ik zo wel eens eerder heb gezeten, en waar ik merk dat ik word herinnerd aan een jaar geleden. Een goede en mooie herinnering wat in mij zit en wat ik niet meer zal vergeten wat ik in dit stukje Aachen heb beleefd, mooi en zoet met een stukje gevoel wat me werd gebracht. Het fijt om met beide benen op de grond te kunnen staan en te beseffen wat vriendschap kan zijn, een vriendschap wat nog heel sterk verbonden is in mij en waar ik merk dat ik graag dichter bij deze vriendschap kan zijn. Maar hierover ga ik niet verder schrijven, het kwam in me op om dit effe te verwoorden omdat ik zo tijdens het koudere weer extra sterk word herinnerd aan de tijd dat ik hier ergens in een nacht samen met C en onze voeten in de dakgoot zaten, om een whisky te drinken met daarbij dat sigaretje.
Maar ik ga even stoppen met deze mooie gedachte en ik wil proberen me te verwoorden waar ik merk dat ik nog in mijn transitie zit voor de buitenwereld die me ziet en hoort. En omdat ik toch merk dat mijn stem rust ontbreekt en dat ik teveel in mijn mond mijn klank laat verschijnen en niet voor in mijn mond, kwam dit met mijn Duits nog erger naar voren. Dus vandaag ben ik weer naar Logopedie gegaan om die stem meer naar buiten te brengen om hierdoor meer rust in de klank te brengen die ik produceer en hierdoor ook natuurlijker over kan komen als mijzelf. Een stap die ik graag neem omdat ik weet dat ik hiervoor weer mijn nodige uren moet oefenen, meestal doe ik dit dan in de auto omdat dat met de muziek best goed gaat, moet ik natuurlijk geen techno opzetten haha.
En zo zie ik mijzelf groeien in de rust die ik steeds beter in me ga voelen, rust van minder presteren in mezelf maar graag de ontdekking aan ga in wie ik ben, en omdat ik me vroeger veel heb aangepast en hier mijn gewoonte van heb gemaakt probeer deze gewoonte steeds beetje bij beetje open te breken om los te laten en een nieuwe ontdekking aan te gaan in wie ik werkelijk kan zijn. Hier zie ik die verandering van stem ook in en ben dus blij dat het me gaat lukken dit te veranderen, gek dat veranderen niet echt het gepaste word is, misschien meer eigen maken in wie ik ben. een stem vinden in wie ik ben, een lichaam vinden in wie ik ben, een gevoel vinden in mijn bewegingen in wie ik ben, een geest vinden waar ik vrij kan leven in wie ik ben.
En zo merk ik dus dat ik hierin echt verder wil de ontdekking aan gaan, en een gevoel tegen te komen dit in mij te ontdekken. Welke gevoel bij mij werkt is dus een zoektocht en er zijn zoveel manieren om dit gevoel te ontdekken, een daarvan zie ik hopelijk ergens begin 2020 realiteit worden. Kijken of het me lukt weer een dieper gat in te springen en te gaan verhuizen naar een totaal nieuwe omgeving naar een weg die niet te makkelijk voor me word en waar ik de uitdaging kan vinden daar een nieuwe weg te bewandelen, een weg die ik graag wil ondernemen om ook meer uit mijn comfortzone te stappen en dat nieuwe in mij te ontdekken, een gevoel eigen te kunnen maken zoals het ook kan 🙂