Eigenlijk ben ik in een dwaal geraakt van leven, of anders gezegd jijzelf bent het leven. Zo spannend of speciaal, zo somber of vervelend, jij bent de persoon die het er zelf naar maakt. En met dit dubbel gevoel zit ik in Berlijn, het is niet speciaal of spannend om hier te zijn het is niet verveld of somber. Het is gewoon, alsof ik net zo goed weer terug in Bangkok kan zijn. Misschien is het weer het enige wat me een ander gevoel geeft en de taal kan dat ook doen. maar eigenlijk wie ben jij als onbekende in een ander land, stad en ook wel dorp. Als jij je niet fijn voelt dan maakt het niet uit waar je bent en als jij iets spannend vind kan dat meestal overal op de wereld wel. En zo probeer ik het zelf wat spannender te maken terwijl ik hier in Berlijn rondhang.
Maar ik ben erg blij en zeker gelukkig, mede omdat ik weer samen me C een leuke avond heb gehad en waar we samen met Wilfried hier in Berlijn en goed gesprek aan de eetkamer tafel hebben gevoerd. Dus de Duitse taal vloeide weer een beetje door mijn lichaam, niet geheel vloeiend maar voldoende genoeg om de gesprekken mee te kunnen beargumenteren en tot een avond te komen die samen met een of twee Vodka zijn afgesloten, of waren het er nu drie…. Of vijf. Achja ik heb er geen kater van en mijn entree hier in het huis van Wilfried voelde als een heerlijke open welkom in een openlijke ruimte. En vanochtend zat ik in een doodnormale gewoonte buiten op het balkon te genieten van een kop koffie en een podcast. Een heerlijk gevoel van ergens zijn zonder iets te moeten en zonder oordeel, in een huis waar in ik dacht dat ik effe alleen was, maar ik schrok even toen ik de keuken inliep, dat L er ook nog woonde. Dus na een goede morgen en een smakelijk ontbijt gewenst de kamer van C opgelopen voor mijn uurtje (dilateren).
Tijdens het dilateren nog een gesprek gevoerd op Happn en een goed gevoel over mijn lichaam gekregen, dus toen dacht fej dat ik Nr4 uit kon gaan testen. Een maatje van 32mm doorsnee en omdat ik vanavond wat spannends mee wil maken toch maar even gekeken hoe de grootste maat wat ik heb meegekregen van Dr Chettawit zou passen. En dat ging goed, ofja het paste en deed geen pijn. Een klein beetje het gevoel van genot zelfs, dus na een beetje proberen in en uit te halen de boel weer opgeruimd en tijdens het schoonmaken kwam ik er achter dat het maatje groter toch iets gedaan had binnenin wat ik al dik een maand niet meer had meegemaakt. Bloed, rood bloed wat uit mijn vagina kwam lopen. Veel niet, ik denk dat het ongeveer uit zal komen op 20ml een shotglaasje dus. Maar ik was toch even geschrokken van het fijt dat het nog steeds kan bloeden, en dat voelt gewoon oncomfortabel.
Maar na een wandeling door het mooie stukje groen van Tiergarten, zit ik dit stukje te schrijven naast een openhaard waar het vuurtje lekker brand en waar ik geniet van een dubbele espresso, een leuke jongen die voor me zit, het gevoel van me vrij voelen, en met een idee zit dat ik samen met C, college ga volgen vanavond.
En ik voel me niet meer oncomfortabel omdat mijn maandverband niet veel bloed vertoont, wel voel ik dat ik van binnen gebloed heb maar dat gaat goedkomen denk ik. Verder heb ik dus zin in de avond die voor me ligt en wat ik mag beleven deze nacht. Want we gaan een kijkje nemen in club Kitkat, en dan gaan we of ik meemaken hoe een woensdagavond de spanning kan verhogen. Of dit echt tot iets lijd daar sta ik open voor op de manier ik me dan voel, zonder oordeel naar binnen lopen en voelen waar ik me comfortabel bij kan voelen. Meer detail laat ik achtwegen en ik ga nu even een stukje schrijven wat de laatste maand door me dwaalt waar niet veel mensen open over praten of het gek vinden hoe ik kijk naar zelfmoord. Iets waar ik me over wil laten uiten en wat soms naar de voorgrond komt omdat ik er over wil praten, niet voor mij maar voor het sociale gevoel hoe ik er over denk.