Een dagje waar ik naar uitkeek en waar ik ook van genoten heb maar niet omdat alles goed ging zoals ikzelf dacht het zou moeten gaan. Maar ik ben tevreden met wat mijn eerste afspraak van vandaag allemaal teweeg heeft gebracht. Gelukkig het gaat goed komen maar ik mag nog even twee maandjes wachten voor mijn paspoort met een juist geslacht en de juiste namen voor mijn neus liggen.
Het verliep als volgt, toen ik mijn brief van de koning binnenkreeg, die mijn oude achternaam zou veranderen was dit niet zoals mijn naam geschreven staat in mijn geboorteacte. Justis het bedrijf wat dit regelt heeft dus een fout gemaakt, niet de enige fout namelijk en dan zal ik maar over de privacy die ze niet netjes behandelen maar zwijgen. Er staat dus een fout in mijn toewijzing van mijn nieuwe achternaam, de achternaam van mijn moeder. En dit hadden ze bij de gemeente ook al opgemerkt dus het kwam mooi uit dat ik een afspraak had terwijl de brief van mijn acte in de buurt lag, dat dit meteen werd opgemerkt, en dit meteen mee werd genomen in het gesprek wat ik had. Al met al zou ik natuurlijk nu een paspoort kunnen aanvragen voor mijn juiste geslacht en nieuwe voornaam maar dat zou betekenen dat ik eind september weer een nieuw paspoort zou moeten aanvragen, en hiermee loopt mijn plannetje om alles nieuw te maken in mijn leven van registraties uit met dik twee maanden. En dit vind ik jammer maar ik begrijp wel dat het eraan gaat komen en dat het dan ook meteen goed is. En dit staat nu geregeld bij mijn geboorte gemeente, en daar ben ik blij om. Nu wachten tot de vakanties voorbij zijn bij de koning en dan kunnen we het weer proberen.
Maar omdat dit nu twee maanden langer duurt, en ik met mijn nieuwe namen graag wil reizen met een vliegtuig. Wel zo handig voor mijn reis naar Thailand. Dus vandaag ook veel geregeld dat ik bij KLM kan boeken met mijn nieuwe naam en dat ik heb geregeld. En ik heb geregeld dat ik mijn vlucht terug liggend kan doorbrengen. Ook wel zo fijn na een operatie rondom je zitvlak. Een dag dat dat wel weer geregeld is en dan kijken we nu verder, verder met die laserbehandeling die ook gepland stond. En daar kan ik kort over zijn, ik was alleen daar om mijn perineum te laten laseren want ik ben door het warme weer en die lekkere zon van de afgelopen weken heb ik toch teveel uv straling op mijn huid binnengekregen. Dus een laserbehandeling op mijn gezicht werd ook niet uitgevoerd om pigmentvlekken te voorkomen, jammer eigenlijk en ja daar ben ikzelf schuldig door dat ik teveel in de zon ben geweest maar ja hoe kijk ik hier dan tegen aan. ik heb me wel ingesmeerd maar met mijn werk en de zon gaat het gewoon niet goed om echt uit de zon te blijven.
Maar dat was allemaal voor twee uur in de middag dus ik had me vandaag lekker gesetteld bij Café Brandweer in de Cappucijnenstraat en daar gelezen. Lekker gelezen en genoten in de schaduw van het vakantie weer hier in Nederland. Ook weer nieuwe boeken besteld over een inleiding in de psychologie en wat drijft de mens. En verder genoten van de tekst die ik lees het wijntje wat ik drink en het moment dat ik hier ben. Ik lig hier nu om acht uur in de avond onder een boom, ik heb yogales en heb mijn boek opzijgelegd voor een ontspannende buitensessie. Yogales hier buiten in de natuur en een heerlijk besef van de rust die ik beleef, en de tijd die ik bezig ben met mijn lichaam. Ik merk dat door de afgelopen tijd dat ik ieder week yoga beoefen dat mijn lenigheid ook weer is toegenomen en dat vind ik fijn. Ook vind ik het fijn dat ik hier mezelf ben, gewoon ik en op het moment aanwezig ben in het NU. Heerlijk dat het kan en hoe het gebeurd, en dat merk ik ook de afgelopen weken dat de tijd dat sommige gebeurtenissen gewoon zwaar verlopen en niet allemaal zo gaan als het de eerste keer zou moeten gaan. dan ben ik tevreden met de manier hoe het verloopt en hoe ik het aanpak. Met altijd wel een stressje aanwezig merk ik dat de dingetjes die niet helemaal goed gaan vandaag geen impact hebben op mijn gemoedstand en dat doet me goed. Gewoon die acceptatie dat het blijkbaar zo moet gaan. Of ja het zal zo wel….
En dan, dan type ik weer en dan merk ik dat er op een of andere manier veel gebeurd, ik zit hier bij de Lumiere aan het water, zo tegen de klok van een uur in de nacht dit te typen. En heb ik mijn psychoanalyse weer gehad bij de film die ik hier bekeken heb. Een film die gewoon niet de fijnste is om te bekijken maar wel weer genoeg feiten op tafel gooit om een analyse op los te laten en dat je weer merkt hoeveel trauma’s die we allemaal wel meemaken, ons het er niet makkelijker op maken in het leven waar we zijn geboren. Waar de een dit goed doorloopt en zijn tegenstanden aan durft te gaan heeft de ander het er verdomd moeilijk mee, ook zo in de film laat de waarheid maar weer eens zien hoe moeilijk iedereen het kan hebben.
En dan kijk ik weer terug naar mijzelf hoe goed ik het hier kan hebben en hoe mooi dit alles voor mij verloopt op niet de makkelijkste manier, maar wel eentje die ik aankan, en waar ik het beste van wil maken. Want op de manier zoals ik nu lees, en mijn wereld om mij heen zie, en steeds beter leer begrijpen waar ik sta als mijzelf dan kan ik alleen maar glimlachen in de persoon die ik ben. En dat verteld weer genoeg, jij en ik wij zijn hier NU en we genieten van de dagelijkse dingen die passeren en waar die glimlach gewoon tevoorschijn komt.