Even weer een kort verhaaltje over een gevoel wat ik graag wil opschrijven en dus vertel aan jullie. Gisteren begon mijn dag wat droevig door een begrafenis, maar de middag zorgde ervoor dat we met wat vrienden die bij elkaar waren gekomen voor deze ochtend, samen een hapje zijn gaan eten. En zo begon mijn woensdag met een mooie zon schijnend op de aarde.
Verder stond voor mij op de planning om weer te gaan dansen bij Kumulus, mijn moderne dans. En tijdens mijn uurtje bezigheden kwam er een twijfel op of het niet teveel is, en of ik wel zou gaan. Mede dat gaan zat er in omdat er getraind word naar de performance die in mei gepresenteerd gaat worden en waar de zeventiende de generale repetitie is, en soms twijfel ik of ik daar nu wel aan moe moet gaan doen. Zo net voor zeven uur was ik klaar met mijn uurtje en ben toen meteen naar Maastricht gegaan, daar vijf minuten voor tijd aangekomen en met rust de kleedkamer ingelopen. Fijn om toch weer hier te zijn en weer even wat gesproken te hebben begon de les, effe wennen en natuurlijk kijken hoe het gaat met mijn lichaam. Ik was blij met het ontvangst dat ik weer aanwezig was en na wat beginoefeningen stond ik weer de pasjes uit mijn hoofd te leren en met een waar genot voelde ik me echt goed. Heerlijk zelfs, al dat bewegen. En zo halverwege kwam de vraag of ik mee deed aan de performance in mei, en met een blik in de ogen van de lerares van ‘’you can do it’’ 🙂 klapte ik in mijn handen en zij ‘’yes ill do it’’. Dus de drie kwartier die volgde waren even echt nadenken om een hele rits te kunnen onthouden van pasjes en gevoel van bewegingen, blij dat ik na dik een uur bewogen te hebben en toch intense bewegingen heb gemaakt me lichamelijk goed voelde. En dat ik merkte dat mijn gevoel daar beneden ook goed was maar erg vermoeid en zelfs intens vermoeiend was, maar ik merkte dat mijn lichaam het aankan. En met dit gevoel was ik zo blij dat het gevoel van dansen me een enorm gelukkig moment gaf, ik voel me zo goed tijdens het dansen, met voel een enorm fijn gevoel opkomen van genieten. Dus tijdens de film die ik erna heb gekeken in de lumiere en de rit naar huis, heb ik genoten van mijn zijn deze dag.
En zo vorderde de dag van vandaag in het gevoel van gisteren ook een beetje verder, maar dan meer een afsluitend gevoel van waar ik twee en een half jaar geleden mee begonnen ben. En dat is de logopedie die ik volgde in Geleen, de intense tijd die ik bezig ben geweest met mijn stem was hier begonnen. En als ik dan terug kijk ben ik erg tevreden hoe het mezelf is gelukt mijn stem te veranderen en aangenamer te maken dat ik vrouwelijker overkom. En ook door mijn verandering van mijn stem heb ik meer zelfvertrouwen gekregen in wie ik ben en hoe ik natuurlijk over kan komen in wie ik ben. Dus met een doosje bonbons en een paar ernaast kwam ik binnenlopen en was een knuffel die we elkaar gaven een enorm fijne welkom, en zo vorderde het gesprek ook verder. Vragen over de laatste drie maanden kwamen naar voren en hoe ik me begeef in de wereld, en hoe mijn stem naar voren kwam tijdens mijn gesprekken. Zo heb ik gemerkt dat ik in het Nederlands goed naar voren kom en dat ik via de telefoon ook nooit directe problemen merk, heel soms komt het nog wel eens voor. En zo merkte ik ook in Thailand dat mijn Engels ook erg goed is en zelfs fijner voelt dan het Nederlands, en zelfs die paar woorden in een gebrekkig frans komen voor veel mensen op een feminiene manier tot stand en daar ben ik heel blij mee. Ook op het Duits gaat het oké, maar daar merk ik dat het niet altijd vlekkeloos gaat, ook al is mijn Duits beter dan mijn frans en vergelijkbaar met mijn Engels ik merk dat de toon moeilijker is om over te komen. Met die gedachte en tevredenheid als laatste afspraak hier bij S liep ik als laatste keer hier naar buiten weer terug naar de auto. En zoals die gedachte van het Duits nog speelde terwijl ik terugreed naar huis, ben ik maar doorgereden naar Aachen.
Mijn massage die opstond is verplaatst en gaat dus niet door en vandaar dat ik nu hier in Café Hase zit, en dat is niet voor de eerste keer. Ik ben hier eigenlijk voor meerdere redenen naar toe gegaan en dat begon dus met de gedachte die ik had in de auto tot stand kwam en bij S dat mijn Duits nog wat oefening kan gebruiken. Ik zit hier nu met een thee en brokkoli zuchini soep te schrijven, en merk dat terwijl ik hier zit ik ook iemand mis. Het is C wie ik mis, want zij woonde voor een korte tijd hier in Aachen en haar appartement lag om de hoek waar dit café ligt. En zo zat ik de vorige keer ook met haar hier, en hierdoor kwam ik een stuk vaker in Aachen. En omdat ik vaker hier kwam merkte ik ook dat ik meer contacten kreeg via Happn, en dat vond ik erg leuk, dus in een moment neem ik even veel mee in mogelijkheden terwijl ik hier zit. Hoe vaak ga ik hier nog komen gaat af hangen van mij, en de connecties die ik kan maken via Happn (Happn is een soort Tinder wat mijn locatie gebruikt van waar ik ben en zo mij in contact brengt met mensen die ook in de buurt komen van dit café en plek waar jij je bevind) En de vorige keren vond ik de chat die ik had erg leuk met de mensen die in Aachen wonen en dat wil ik weer aangaan. En omdat C nu in Berlin zit voor haar studie is zij ook niet direct in de buurt en merk ik dat ik dat nu al mis. Nu al is omdat ze nog niet eens een week weg is en ik nu al graag haar wil bezoeken daar in Berlin. Dus er gebeurde nogal veel hier voor mij in Aachen en dat moment haal ik weer een beetje omhoog terwijl ik hier zit. En ik zit ook hier ook omdat ik de espresso erg lekker vind en de cultuur in het café me erg aanspreekt 🙂 dus ik neem er veel voordelen aan mee om hier te zitten. En dat doet me goed en maakt me erg tevreden.
En zo geniet ik wel van de mogelijkheden die ik kan nemen en waar ik me erg fijn in voel ze te ondergaan. Zo ook met de stadsnamen die ik in het Duits opschrijf. Hoe het dan allemaal verder gaat zijn en waar mijn keuzes op uit lopen zou ik steeds meer laten gaan in de manier ik met nieuwe mensen in contact kan komen. Dus we gaan vaker gekke dingen doen om situaties aan te kunnen gaan in wat er op mijn pad kan komen als ik even wat verder rijk dan dat ik normaal zal gaan doen.