Wakker worden in mijn eigen huis, en ontwaken na een diepe slaap. Ik heb heerlijk geslapen en gedroomd, gedroomd over de dingen van vroeger. Verwerkingsdromen van het verleden, diepe momenten die loskomen in mijn slaap. Maar niet alleen dit, de laatste dagen droomde ik ook over mogelijkheden om mee te maken. Vrije dromen die nog voor mij zweven, opzoek naar een plekje. Of dat een plekje in de realiteit gaat worden is niet altijd te zeggen en zeker niet in de tijd waar we nu zitten. Maar ik ben alweer verder aan het dromen naar iets wat gaat gebeuren en ook weer niet teveel. Zo langzamerhand komen de dagen in de buurt dat ik voor een maand Nederland gedag zeg om voor mijn lichaam anders terug te komen en dan te bedenken wat dat voor mij zal betekenen. Een beetje onrustig ben ik wel, maar dat komt niet alleen door deze reis maar ook door de manier waarop ik nu kan leven en wat het voor mij doet om puur te zijn voor mijzelf.
Maar ik ben vandaag thuis wakker geworden, en zit nu na wat bezigheden in het huis boven in mijn kamertje met een kopje koffie en een stukje marsepein uit te rusten. Uit te rusten van werkdagen die ik onrustig heb meegemaakt door gedachtes die door mijn hoofd speelden en een onrustigheid in mijn lichaam. Maar wel met een heel fijn gevoel van binnen dat ik meemaak er te zijn en daar van geniet. De dagen die ik doorbracht op het werk zijn ook overnachtingen geworden, meestal omdat ik toch iets gedronken had maar ook omdat ik eigenlijk niet naar huis wou rijden. Me moeilijk voelen en fijn tegelijkertijd en dan denk ik weer aan alles wat er gebeurd en wat er dadelijk onder mijn neus gaat gebeuren. Ik dwaal en word gek van een droom wat werkelijkheid word en waar ik volop mee bezig ben er in te leven en mee te maken. Ik wil me niet terugtrekken en voor te berieden ik wil leven. Leven op de manier dat het vrij voelt jezelf te zijn. Wat een woorden en levensmomenten die gewoon voorbij komen vliegen en waar ik dus aan mee doe om mee te kunnen vliegen in een heerlijkheid van flow dat zo gebeurd zoals het kan en mag 🙂
Nou dat was effe een snel stukje tekst wat ik er in een keer uitflapte en waar ik nu even weer rustig probeer te schrijven en niet door wil draven in mijn gedachtes. Het gaat ook allemaal wel snel, zo snel had ik het van tevoren niet verwacht. Maar ja daar sta ik nu niet meer, ik sta hier in het NU en het gebeurd zo zoals ik ooit gedroomd had dat het zou kunnen zijn. En dan praat ik over een eerlijkheid naar jezelf in je eigen lichaam en geest.
Maar ik merk dat ik eigenlijk rust moet pakken en meer niks moet doen want ik ben iedere dag wel in de weer met doen, en met afspraken maken. Dus vandaag moet ik me eraan houden niet eerder dan vijf uur uit huis te gaan om te gaan dansen. Gewoon thuis blijven en rust nemen over mijzelf en tot besef te komen welke onwijs gave momenten ik de afgelopen weken wel niet heb meegemaakt, en hoe deze film nog wel even zal doorgaan. En soms doe ik teveel mijn best om afleiding te zoeken, gewoon merken hoe fijn het is te leven 🙂
Afleiding in rust, rust wat voor je neus en nu voor de mijne tevoorschijn komt, waar ik nu zit en wat ik zie hier door het raam. Op de twee bomen voor mijn huis zie ik nog bruine blaadjes en de bomen verder van mijn huis is het allemaal weg. Ik zie door de takken heen een gebouw op tweehonderd meter afstand opdoemen waar ik net over heen kan kijken en zie daar verder mist. In het donker zie ik daar de lampjes van de snelweg wat vijf kilometer verderop ligt. Maar er is ook nog dat flatgebouw wat in Januari gesloopt gaat worden en wat nog iets meer uitzicht zal gaan geven. Nu blokkeert het een gedeelte, een klein beetje nog maar. De kaarsjes die ik net heb aangestoken en het kamertje waar ik nu zit geven warmte, terwijl het huis verder niet verwarmt word zit ik hier heerlijk. Klein en met wat uitzicht. Ik luister wat muziek vanuit een Play list in Spotify en geniet van nieuwe teksten die ik nooit eerder hoorde en besef wat heerlijk ik hier zit. Toch wel heel rustig en makkelijk voor mijzelf. Het kopje thee wat op een kaarsje verwarmd staat drinkt lekker en zo af en toe tijdens het schrijven van dit stukje kijk ik weer even verder in mezelf en zie hoeveel ik gegroeid ben in mezelf te zijn en wat ik allemaal doe om me daar ook zo fijn in te voelen. Luisteren naar je lichaam en je gevoelens. Ook al wil ik soms teveel genieten en te weinig rust nemen voor mezelf. Rust geven aan mijn lichaam en geest is goed maar zoals ik nu merk hoe ik kan leven is het alsof ik die achttienjarige ben die aan het ontdekken is in wie ik ben en daarbij genoeg energie denkt te hebben.
Met alles wat er te gebeuren staat ga ik proberen me rustig te houden en rust te pakken. Ook al weet ik wat er komende weken nog gaat gebeuren kijk ik uit naar volgende week waar ik dinsdag ochtend begin met mijn bloedtesten en röntgenfoto voor de reis naar Thailand en kijk ik met smacht uit naar de uitslagen en belevingen wat er gaan gebeuren op het einde van de dag, weer volgepland van negen uur in de ochtend tot middernacht en dan zal de woensdag ergens in Utrecht beginnen en via Deventer eindigen in Amsterdam met een nachtelijk ritje terug naar huis in het zuiden. Dus ook alweer vol geboekt met afspraken en gebeurtenissen die staan te gebeuren. Zo wil ik graag meer omgaan met mensen die ik nog niet ken en graag beter wil leren kennen. En zo kijk ik uit naar afspraken die nog staan te gebeuren voor de dag dat ik vertrek. En dan zal December een drukte van jewelste worden met veel gebeurtenissen die door zullen gaan en die veel mogelijkheden gaan bieden. Een waanzin met wat er gebeurd en hoe goed ga ik er mee om. Ik merk dat ik er van geniet, en dat vind ik fijn 🙂 heerlijk.
En zo merk dat mijn leven in de afgelopen twee jaar een puurheid heeft gekregen waarin ik aan het leven ben zoals ik ben. En dat had ik nooit kunnen vorspellen dat dat zo snel is kunnen gaan. Deze voorspelling had ik twee jaar niet kunnen voorstellen, en dan merk ik die puurheid van binnenuit naar boven komen met het idee dat er nog iets gaat gebeuren wat alleen ik mee zal maken en wat van buiten niemand zal merken, hoe ik er mee om zal gaan vertel ik over een half jaar of misschien wat eerder. Maar met dit alles geniet ik, gewoon genieten 🙂