Heerlijk. Hier sta ik dan Féj Hyacinthe is mijn naam en ik schrijf. Ik schrijf eindelijk in alle rust. Rust die ik vroeger niet had en rust wat over mij heen komt om te zitten en te kijken naar mijn leven. Een leven dat ik wil aanpakken om te zien hoe echt het is. De beleving hebben dat ik zit meemaak wie ik ben. Waar gaan mijn toekomstige belevingen naar toe. Ga ik altijd rustig iets moois schrijven van hoe ik de wereld zie. Kijken naar hoe ik andere mensen om mij heen beleef en wat de gesprekken zijn waar we het over kunnen hebben. Op mijn werk zijn de gesprekken zo wisselend dat we de muziek er bij pakken en kunnen praten waar ons hart ligt bij de teksten die ons raken. Teksten van liedjes die ons weer de beleving geven van het moment dat we ons weer daar net op die plek zijn waar dit liedje ons of jou raakte. En net de emoties die je toen had weer boven laten drijven en het je goed doet om net tegen een vreemde in een kroeg een verhaal te kunnen vertellen wat vol emotie of verdriet zit. Of net weer wat overdreven omdat we met wat alcohol op hebben toch soms overdrijven, om later weer terug te komen dat er meer pijn in zat dan het overdrijven om er niet emotioneel over te worden.
Nu zit ik zelf hier. Ik ben bezig om te zien waar ik sta in de wereld. En dit is natuurlijk een moeilijke vraag in wat we beleven, we beleven van alles en we maken allemaal moeilijke moment mee die we moeten en mogen trotseren en waar we wijzer van worden. Altijd wel grappig als andere mensen zeggen wow wat ben jij veranderd dat er dan door mij heengaat van wow wat ben jij stil blijven staan en ik mij zie dat ik bewogen heb door de wereld. Bewogen heb om ervaringen op te doen en zien hoe ik kan veranderen in de wereld om mij heen. Gek zeggend ik zit hier met een raam voor mij waar ik naar buiten kijk waar ik bomen zie en een flat wat gesloopt wordt. Wat beleef ik nu ik zit hier ook maar wat te schrijven en zit nu ook stil. Hoe is dat dan stil zitten of bewegen. Met welk doel bewegen we ons en welk nut zien wij hier in. We bewegen ons voor de beleving of voor ons werk om van A naar B te gaan maar eigenlijk zouden we soms C op de terugweg meepikken wanneer we weer naar huis rijden van het werk. Net effe een andere route dan van B naar A we pakken gewoon een andere route en beleven of ondervinden weer net wat meer in ons bestaan van werk naar huis. Een besef maken dat een routine enorm fijn kan zijn maar dat uitstapje jezelf de beleving geeft meer te zien dan je routine. Durven we het aan routines te veranderen. En ik bedoel nu even niet rationaal nee net dat uitstapje net even wat anders, er bij stil kunnen staan dat net even dat anders een voldoening geeft en meer besef geeft nu te leven. Ook in een relatie zouden wij hier openlijker in kunnen zijn maar daar ga ik het niet over hebben want wie kan het hier ooit goed in doen.
Leven om net meer te beleven dan je routine, leven om te zien en mee te maken hoe andere mensen hun leven beleven en open te staan voor veranderingen die niet altijd makkelijk zijn maar ons wel een breder beeld kunnen geven in welke wereld we leven. Op weg naar een vraag die voor ons licht en waar wij ons zelf in willen verdieppen onszelf wijzer te laten zijn dan wat we zelf al denken. De ontdekking aangaan. Waar zit ons leven en wat mogen wij van onszelf beleven. Geniet van het nu en dat wij dit nu mogen meemaken en de ontdekking aangaan wat voor ons ligt.
En net in dat kleine stukje dag met alle drukte om ons heen kunnen die 10 minuten omrijden of ergens stil staan al een beter besef geven waar wij nu staan. Een begin van iets kleins want dit gaat over een ritje van je werk naar huis of andersom. Er staat nog zoveel moois op ons te wachten maar net dit besef brengt ons verder.