Day 22 overwhelmed by awareness

Daar lig ik dan, in bed uit te rusten van mijn afgelopen dagen. Ik voel me weer een stuk energieker dan mijn afgelopen twee dagen. Voornamelijk maandag was ik effe even van de wereld, vermoeid en overweldigend van besef in mezelf. Dus ik ben blij met mijn dag als vandaag, want vannacht heb ik het beste geslapen sinds dat ik hier ben. En ik ben blij dat ik lekker rustig aan heb gedaan, het enige wat niet rustig aan zijn gegaan zijn mijn contacten die ik heb gehad. Heel gezellig en leuk welke binding er is tussen andere moeders en vaders die met hun dochters hier zijn om ook bij Dr Chettawut een operatie laten ondergaan. En de diversiteit is dan ook weer erg leuk waar iedereen vandaan komt uit de wereld. Zo zijn de afgelopen dagen natuurlijk in het Engels verlopen, maar mijn frans is ook weer beter geworden.

En zo was mijn zondag avond dus vrijwel geheel Franstalig, er was iemand jarig en dat werd gevierd. En ook ik was uitgenodigd, en dan zit je opeens met elf personen op een kamer. Vijf moeders met hun vijf dochters en ik, nou als ik een ding nooit had verwacht was het deze avond. Met Franse Rose wijn begonnen, en na vier uur op de kamer gehangen te hebben afgesloten beneden in de lounge met een Thaise martini. En ja dit is allemaal alcohol en dus merkte Féj dat ze de volgende dag niet echt met een kater opstond maar erg wakker was ze niet. Dus met al die gezelligheid van zondag nacht stond ik om zeven uur weer op om een uurtje te dilateren en na het ontbijt werd ik om tien uur opgehaald door de chauffeur van Dr Chettawut. Ik heb dus mijn eindcontrole vandaag, en ik kan mijn bestelde glijmiddel ook meteen meenemen. Dus met koffer vertrok ik richting de kliniek, brieven en wat lekkers heb ik ook meegenomen als bedankje voor iedereen. Eenmaal daar mocht ik alle pakketjes glijmiddel in mijn koffer doen en afrekenen. 132 stuks, en ik ben er achtergelopen dat ik deze hard nodig heb. Want ook al dacht ik met daar een jaartje mee door te komen, ik denk dat ik blij ben als dit een half jaar gaat worden…

Dus na wat geklets en wachten mocht ik weer meelopen naar boven en mocht ik me uitkleden, weer de badjas andersom aan doen en de operatie kamer inlopen. En dan loop je binnen en kreeg ik toch even een flashback naar wat er hier twintig dagen geleden met mij gebeurd is. Ook nu mocht ik weer plaatsnemen op de tafel, maar mijn benen lagen nu gespreid voor me en er werd blauwe plastic sticker met een kabeltje eraan op mijn bovenbeen geplakt. Hierna wat dekens over mijn lichaam en benen, en kreeg ik een instructie om te zien hoe ik mijn spoelmiddel moet mixen. En dan merk je hoe alles er uitziet en welk besef er binnen druppelt hoe ik hier dus lag de vorige keer.

Hierna werd beneden met grote wattenstaafjes alles schoongemaakt en kwam Dr Chettwut binnen voor de controle. Wat en gerust stellende man is het toch en ik vond het erg fijn hoe warm hij de patiënten ontvangt. Met een eendenbek in zijn hand en een fel lampje op zijn hoofd, werd er grondig gekeken daar binnen en werd er binnenin nog iets weggebrand. Blijkbaar niks ernstigs maar er werd wel verteld dat ik meer glijmiddel moet gebruiken bij het dilateren 🙂 en toen de foto gemaakt werd van mijn Vulva werd ik meteen nieuwsgierig en zij dat ik die foto graag wou zien. Nou dat kan dus, en was ik blij zeg. Ik genoot van het wonder wat Dr chettawut kan maken van de huid die er is, en zelfs meer dan dat. Want ook al heb ik mij erg goed ingelezen en de operatie techniek en mogelijkheden, maar toen ik vroeg wat de rode plek was tussen mijn vagina en urethra stond ik versteld dat hem dat zo goed gelukt was.

Hij lachte en zij dat dit mijn skene glands is, mijn prostaat. En ook de mogelijkheid te hebben om vochtig te kunnen worden, mijn Cowperse klier die dus voorheen mijn voorvocht gaven is nu dus de klier van Bartholin geworden. Dus ik ben benieuwd hoe dat allemaal gaat werken bij mij. Maar ik was zo blij en in de wolken met dit alles dat ik in de middag steeds meer een besef kreeg wat er allemaal gebeurd is en wat ik nu allemaal heb. Wat een beleving dit <3

En zo dobberde ik ook mijn dinsdag door, moe en besef van alles. En nu word ik ook weer erg moe, dus ik stop gewoon met typen en plaats een half afgemaakt bericht hier.