Wat een momenten die er toch zoveel zijn waar ik zoveel van geniet, zo voel ik mij de laatste week heerlijk met alles wat er gebeurd. En zo voel ik me vrij en gelukkig met de manier waarop dit allemaal gebeurd. Eigenlijk wil ik gewoon een stukje schrijven over hoe goed ik mij eigenlijk voel met alles wat er gebeurd. En daarbij kom ik genoeg moeilijke en emotionele momenten tegen, dus ook vaak genoeg laat ik de tranen over me wangen lopen.
Eigenlijk gaat dit een klein stukje worden met de momenten die ik dan gewoon voel en niet zal opschrijven. Zo was vandaag weer een dag dat ik een afspraak had bij het huidcentrum in Maastricht voor het laten laseren van mijn baard. Een baard die nog steeds aanwezig is maar wanneer ik mij scheer totaal niet meer opvalt, en dat voelt goed. Gewoon een keertje niet scheren kan dus ook en dan valt het niemand op, wanneer hoef ik me niet meer te scheren en zal het gewoon weg blijven. We komen dichterbij en dat voelt goed. Zo begon de dag met een heerlijk ontwaken van mijn slaap en droom, een heerlijk warme douche volgde erna om op weg te gaan naar Yoga les. S had gevraagd of ik haar kwam ophalen omdat ze even geen auto had en reden we samen naar L voor een heerlijke yoga les. En moment tijdens yoga zorgde voor een emotionele traan, een traan wat over Vic gaat omdat er een pijnlijk moment was tijdens een oefening. Tijdens de eindsessie met wat muziek op de achtergrond kwam die pijn weer terug in een paar tranen die ik beleefde onder de deken. Moeilijk en mooi en fijn dat het zo kan. Gewoon, ook al zijn die emoties er, dat je je fijn voelt tussen de mensen die er zijn en de plek waar je bent dat het voor jou kan. Nadat ik S heb terug gebracht ben ik naar mijn lievelings café geweest. Bij Van wijck was het druk, ik liep naar binnen en was aangenaam verrast van de blik die ik zag daar achter het koffieapparaat. Maarten jeeeeej jij hier, aahhh wat een leuke jongen is het toch. Ik geniet iedere keer als hij er is en gewoon zijn openlijkheid uitstraalt naar iedereen die er is en dus ook naar mij. Gewoon een manier van zien dat hij er is geeft iedereen goede zin. Dus met een leuke glimlach heb ik een lekker hapje gegeten en genoten. Om op weg te gaan naar de laserbehandeling die gewoon weer goed verliep. Dadelijk werk maar eerst iets anders.
Nu dus, nu zit ik op een bijzonder plekje 🙂 ergens in Maastricht en net via Instagram een verzoekje gelinkt om iemand de volgende keer uit te nodigen om hier wat te gaan drinken. Of hij het ziet is afwachten en of dan de kans bestaat dat hij reageert nog meer, we gaan het meemaken. Maar het is voor mij nu de eerste keer dat ik hier zit en heb net een gerecht gegeten waar ik vaak voor val om te bestellen. Warme havermout is dat, gewoon eenvoudig maar iets wat me lekker opwarmt. Opwarmt voor een goed gevoel en belevingen en een afsluiting van dit verhaaltje. Een gevoel wat ik bij me draag met goedgevoel verhaaltje en alle emoties erbij.
Ik leef steeds meer zoals ik merk dat dingen gebeuren. Zo merk dat ik ook beter kan uitleggen wat voor mij het verschil maakt van vroeger en nu. En dat is iets wat iedere dag naar boven komt en wat ik kan uitleggen wat het is. zo het voorbeeld van een knuffel: De tijden dat ik een knuffel wou geven met een man kwam fout over omdat het blijkbaar gek was. De knuffel met een vrouw kwam gek over omdat er een gedachte achter zat waarom ik een knuffel wou. En nu, nu knuffel ik met een man en begrijpen ze dat, alsof het normaal is. En de knuffel met een vrouw is normaal omdat er niks geks meer achter zit. En voor mij, voor mij is alles hetzelfde behalve dat het nu kan en normaal is. Gewoon normaal. Iets wat zo simpel kan zijn was eerst gek en nu normaal. En voor mij nog steeds hetzelfde wat nu gewoon wel kan. En waar ik ook van geniet, gewoon een warme knuffel. Een knuffel omdat het kan en ik me er goed bij voel. 🙂