En daar zit ik dan op het terras van Lumiere, ik heb net het stukje geschreven hoe makkelijk ik alles ondervind en hoe makkelijk ik het heb als vrouw. Natuurlijk mijn transitie betekend ook wel het een en ander maar zoals ik nu kijk merk ik dat ik het gewoon erg goed heb. Ik merk dat ik me kan uitdrukken zoals ik zelf wil en dat ik me uitdruk. En dat maakt het leven een stuk aangenamer, gewoon je kunnen uiten zoals jezelf bent en ook jezelf accepteren zoals je bent. Jezelf blijven en dat van binnen jezelf zijn en jezelf naar buiten kunnen uiten zoals jij bent. Ik leef en dat probeer ik in het NU. En ik vind dat me dit goed lukt.
Maar nu zit ik hier heerlijk in midden september buiten in zomerse kledij, een blauwe rok en mijn gestreepte schouder trui of hoe dat ook heet. Net weer een leuke workout in dans gehad en dat bevalt me erg goed. Het gevoel wat ik vanmiddag had in mijn onderbuik kriebelt nog altijd een beetje na en dat voelt goed dat dat er nog een beetje zit. Maar zo kijk ik ook rond zo om mij heen. En je weet het nooit wat er bij andere mensen allemaal afspeelt dus het valt ook moeilijk te beoordelen hoe andere mensen andere dingen meemaken en ondervinden. Zo stelde ik ook de vraag hoe maak je voor jezelf iets mee en dat is juist per persoon zo verschillend dat je ook nooit kan beoordelen hoe mensen hun leven meemaken. Wel denk ik dat wij hier in Nederland niet altijd beseffen hoe gigantisch goed wij het hebben en hoe mooi wij kunnen leven. Dus nu zo schrijvend en drinkend met een Crodino-jus naast me geniet ik toch wel erg veel van het dagje dat ik meemaakte en hoe ik mezelf vind genieten dat ik besta.
En dan passeren voor mij een paar vragen waaraan ik al een paar weken mijn best voor doe om ze schrijven te beantwoorden. En zo schreef ik ze op net nadat ik het weekend had van de Kermis op het werk en dat was het begin van september.
Vandaag de dag dat ik me heb voorgenomen thuis te blijven en wat te studeren aan de inleiding van de psychologie, liep mijn gedachte uit naar waar ik sta met de vraag.
Wat is voor mij NU het verschil:
- tussen vroeger 10de en nu?
- Tussen mijn 27ste en nu?
- Tussen man en vrouw?
- Tussen meisje en jongen?
- Puber ik… JA ik puber.
- Waar bevind ik mij tussen dat puberen? Ergens tussen de 16 jarige meisjes of gewoon als vrouw?
Genoeg vragen, eigenlijk met het bewustzijn van waar ik nu sta. En eigenlijk niet gek hoe het verloopt, voor mijn gevoel van waar ik nu sta. Want ik wil verder komen in mijzelf te ontdekken.
De vragen probeer ik de komende tijd wat te verwoorden hoe ik dit allemaal zie. Snel gezegd zie ik het grootste verschil in nu en vroeger dat ik nu besta en vroeger opzoek was naar wie ik was en hoe ik mijzelf kon accepteren. Ik merkte wel dat ik veel bezig was met doen en eigenlijk bezig wou zijn te kunnen ontdekken wie ik was. Een moeilijk stukje waar ik nu al in merk dat het gewoon niet makkelijk is en dat ik probeer verder te kijken en de moeite die ik ervaar.
Fijn om terug te lezen wat ik schreef die dag zo effe snel. Ook heel fijn hoe ik mezelf zie groeien en hoe ik dit kan teruglezen op mijn eigen blog. En zo ga ik nog even door met het schrijven omdat het me gewoon erg goed doet voor mezelf in wie ik ben. En de vragen die hierboven staan gaan nog beantwoord worden zo ergens dit jaar maar nu ga ik nog even verder genieten van de avond die aangenaam is en waar ik dadelijk met een film in afsluit. Een dinsdag die anders begon maar waar ik toch vertrouwd afsluit met een groter begrip voor mezelf in wie ik ben