killing time

Wat een weer vandaag, en wat heeft die wandeling mij goed gedaan. Natuurlijk doet de zon me erg goed maar ook het lopen doet me deugd. Vandaag kom ik uit op ongeveer 11k aan stappen en dat is het meeste wat ik gelopen heb sinds mijn terugkomst uit Thailand. Want daar heb ik dit aantal al wat vaker gehaald en merk ik dat ik me nu weer fit genoeg voel om dit vaker te gaan doen. Eigenlijk voelt het ook een beetje gek aan dat ik voor mijzelf een terugval heb  gehad in activiteit nadat ik weer terug ben in Nederland, en vandaar dat de dag van vandaag goed voelt. En nu was ik afgelopen dagen blij dat ik niet gebloed had, maar vannacht was het weer zo ver. Gelukkig heb ik me er opmerkelijk goed bij kunnen voelen en daar was ik enorm blij mee. En dus heb ik gewoon lekker verder geslapen ook al heeft het wel een plekje in mijn bed opgeleverd.

Op dat plekje na en de ongemakkelijkheden voel ik me da laatste dagen erg goed en kom ik ook een beetje in een ritme, een ritme van slaap en dingen doen. Het gene wat me dan wel opspeelt is dat ik iets wil doen, ik sprokkel nog altijd de uurtjes bij elkaar om de dag door te komen en ben dan ook erg blij als ik met wat gezelligheid heb van de afspraken die ik maak. Maar wanneer komt dan de dag dat ik een stap verder kan en mijn lichaam ook, zo probeer ik meer te gaan lopen. Ook al weet ik dat het lukt ik moet ergens beginnen met iets van beweging, dus mijn doel is iedere dag de 12k aan stappen te lopen en meestal is dat rond de twee uur wandelen. En ga ik morgen proberen weer een beetje beweging bij het dansen op te pakken, dit is dan mijn open dans en beweging en hier kan ik zelf goed aangeven aan mijzelf wat kan en niet.

Het weekend na de carnaval ga ik dus naar Schiermonnikoog en hier ga ik weer naartoe met de groep kiters van flyboarden.nl Nu ga ik zelf niet kiten maar ik ga wel mee voor de gezelligheid en om wat te wandelen op het strand en wat afleiding te pakken. nu staat er op de planning dat ik ga fietsen maar dit ga ik gewoon skippen, ofja ik ga het misschien proberen maar of het echt wat gaat worden weet ik echt niet, ikzelf denk dat het een no-go is. Afwachten hoe carnaval gaat verlopen en of ik nog een beetje mee vier van alle gekkigheid.

Maar nu zit ik dus weer wat te schrijven na een film bij de Lumiere, en dat was wel weer een film waar ik een traan bij heb gelaten. Ook al wist ik dit van tevoren, toch heb ik wel genoten van de film ook al is het onderwerp niet de vrolijkste. (capharnaüm was de film) Maar ik ga het kort houden en ga nu met een kleine wandeling de brug over naar mijn auto, en ben benieuwd hoe mijn dagen gaan verlopen zo voor carnaval en hoe veel energie ik ga hebben bij dit alles.

Wanneer ik weer mijn blogje schrijf weet ik niet, ik merk dat ik met mijn gedachtes niet veel bezig ben met opschrijven van mijn blog. Heb even geen idee waar het vandaan komt dat ik wat minder schrijf over mezelf hier op mijn blog, misschien bezig met teveel tijd om me heen 🙂