Rust, of dat denk ik. Afgelopen dagen waren wel weer veel invloeden die op me af kwamen en dat voel ik, ik voel me onrustig en daar heb ik soms last van als er teveel gebeurd om me heen waar ik minder controle over heb of als het plotseling veranderd. En dit heb ik altijd wel gehad maar kon dit vroeger wat meer onder controle houden, en dat gaat nu wat moeilijker. En dus heb ik besloten om hier op Schiermonnikoog wat meer rust te zoeken en dat lukt me op dit moment erg goed. Het is vandaag Dinsdag en gisteren heb ik een dagje doorgebracht samen met mijn nichtje, en dat deed me erg goed maar was hierna kapot moe. Moe van de gesprekken maar ook van de drukte die ik voelde om me heen, en toen ik vanochtend wakker werd dacht ik, ik blijf gewoon nog een nachtje. Dan kan ik vandaag lekker wat door de regen lopen, en genieten van de wind en elementen die de wind en regen me brengt. En zo liep ik eerst wat door het dorpje het bos van schier in, op weg naar de marlijn die aan het strand ligt. En bij de marlijn het strand opgelopen richting de oostkant, en terwijl dat lopen merkte ik dat ik nog wel erg veel bezig was met regelwerk en mogelijkheden in plaats van rust en in het NU zijn. Na een vijftal kilometer gelopen te hebben ben ik gaan uitrusten op een stukje duin waar ik wat leuke foto’s heb gemaakt en even gelegen heb tussen het riet en zand. Hier kon ik genieten, liggend met de wind die je wegduwt en de regen die je hoort knetteren tegen je jas en capuchon. Hier in dit element kwam ik pas tot rust, ik viel effe in slaap en kon erg goed genieten van een geluksmoment, geluk wat in mezelf zit en wat nu boven komt omdat ik hier in mijn eentje lig. Ik heb ook wel veel geluk, en daar geniet ik voornamelijk van op die momenten dat ik daar lig. Ook al had ik hier heel graag gelegen met iemand anders naast me, lekker wegkruipend tegen elkaar om het samen warm te hebben ?
Maar dat geluk wat ik nu voel, dat was er niet altijd en zeker met de moeilijke gedachtes van vroeger merk ik dat ik op deze momenten van geluk ook enorm kan huilen over de tijd die ik vroeger als kind beleefde. En dat doet ergens pijn maar ook een besef van wat ik nu kan beleven en hoe ik voor mijzelf op zoek ben naar mijn eigen rust in mijn eigen ik. Dus Dat plekje daar waar ik lag deed erg goed en na een dik uur gelegen te hebben ben ik weer mijn weg tegen de wind in vertrokken. Terug naar de marlijn, op weg naar een lekker bord vissoep. En terwijl ik terug liep kwam ik bij mezelf ook weer meer in het NU en dat deed erg goed, en dat geeft me ook weer een stuk meer rust in mezelf. En zo denk ik ook meer over mijn eigen gevoelens en wat me leuk lijkt te doen en waar ik aan wil werken. Dus eenmaal bij de marlijn eerst maar eens nodig naar de wc, en dan maak ik effe een uitstapje in dit verhaal, naar hoe goed het lichamelijk met me gaat en dat ik sinds een week geen echte spontane bloedingen heb gehad, en dat ik erg blij ben dat alles op de wc ook goed gaat zonder gekke dingen. Ook al moet ik tegenwoordig echt rekening houden dat ik sneller naar de wc moet dan voor de operatie. Maar dat gaat gewoon erg goed 🙂
Dus toen ik maar een plekje ging zoeken kwam ik zo gek als het kan mijn oude collega tegen met wat vrienden die ook vaker bij mij op het werk komen tegen, zo leuk en wat kleine wereld waarin we dan weer leven. En om die wereld nog kleiner te maken zaten een paar tafels verderop weer een groepje die ook van het dorpje komen waarin ik werk. Dus alle gezelligheid weer bij elkaar zo vierhonderd kilometer verderop 🙂 het zal je maar gebeuren, zoek je rust en wil je effe weg zijn gebeurd dit. Maar nu na een gesprekje zit ik heerlijk rustig dit verhaaltje te typen en denk ik na over van alles, misschien wel werken deze zomer op schier. Maar dan loop ik wel erg snel vooruit.