Daar ben ik dan als laatste stukje wat ik schrijf over mijn levensdroom in Thailand, of zo heb ik de titel gegeven in word waarin ik altijd schrijf. Ik heb over het hele onderwerp van mijn srs nu bijna 23k woorden geschreven, van het uitzoeken van welke keuze ik maak en daadwerkelijk de gehele reis die zo ongeveer de afgelopen veertig dagen hebben plaatsgevonden. En zo schrijf ik nu weer vanuit mijn kamertje, ik ben thuis en voel me goed. Maar ik merk dat ik me nog wel even moet settelen en routine moet vinden in mijn bezigheden. Gisteren was ik voornamelijk nog erg moe maar probeerde wel meteen een ritme op te pakken. Ook al is dat nog erg moeilijk, en ik was gisteren rond tien uur in de avond kapot moe en ik deed de lichten uit beneden en liep naar boven om in mijn bed te gaan liggen.
Owja ik moet nog Dilateren pff ik ben kapot, ik voelde me zelfs nog vermoeider dan de dag dat ik terug kwam met het vliegtuig en om half tien weer mijn huisje binnenliep samen met P. P heeft mij zaterdag avond op Schiphol opgehaald en een mooie bos bloemen gegeven, wat was ik blij met die knuffel daar op het vliegveld en de warme welkom. Een beetje veel gevoelens gingen door me heen dat ik niet echt goed wist wat ik wou vertellen en hoe fijn ik me voelde. Mijn vlucht vloog geweldig, mag ook wel als je businessclass terug vliegt. Maar ik heb echt genoten van de service, het eten en hoe groot het verschil is tussen business en economy class. Het verschil merkte ik op best veel gebieden, maar de grootste is toch wel de grote stoel en service om je heen. En ik heb dus genoten van de vlucht, ook al heb ik misschien iets meer dan voldoende whisky gedronken en water. Wat dus ook mijn wc bezoek verhoogde, en dus ook de tijd die ik doorbracht met het personeel, piloot en andere gasten. Gewoon lekker staand praten en er achter komen dat ik al een uur lang daar stond, de twaalf uur van de vlucht vlogen dus ook voorbij en voordat ik het wist werd er verzocht weer plaats te nemen in de stoel voor de landing. En zo heb ik veel genoten van die vlucht en geen last of bloed ondervonden daar beneden. De rolstoel die aangeboden kon worden heb ik geskipt, en geen idee waarom maar ik voelde me goed en heb alles op een slakkengang aangedaan. En dat beviel me erg goed, ook al merkte ik dat ik zoals gewoonlijk meestal met een Last-Call aan boord ga.
Eenmaal thuis te zijn en veel gepraat te hebben met P in de bus waar hij me mee ophaalde, een bus omdat hij ervoor gezorgd had dat er een bed achterin gemaakt was. Voor het geval de rit zittend teveel was, wat een liefde <3 Dus toen de koffers binnen waren samen nog een drankje gedronken met P en rond half elf hem uitgezwaaid te hebben stond ik dus daar weer thuis in het huis. Na nog wat gerommeld te hebben en mijn koffers opengemaakt te hebben begonnen aan dat uurtje op bed leggen, en dat was en ging best wel onhandig. Geen goed licht een te zacht bed waardoor ik niet recht lag en alles een beetje te koud was. En dus na veertig minuten gaf ik het op en ben ik maar op mijn zij gaan liggen om in slaap te vallen.
Een nachtje weer terug in je eigen bed en dat beviel goed, maar echt veel slaap heb ik niet gekregen want merkte dat ik nog wat onwennig was met alles en ook de vermoeide vierentwintig uur die ik beleefd heb, en voornamelijk daar beneden ging het geprikkel goed tekeer. Dus in de ochtend maar een plank onder mijn toppingmatras gelegd en dat deed wonderen met het ochtend uurtje, nr2 ging ook goed naar binnen en er was op een druppel bloed na niks te bekennen. Op naar ontbijt en ik was blij dat C nog wat soja yoghurt in de koeling had laten staan zodat ik met mijn mix van zaden en bessen weer mijn vertrouwde ontbijt kon eten. En met een kop koffie begon ik maar met mijn was en alles een plekje te geven, zo ook een plekje maken om in de middag goed dat uurtje kon doorkomen. Verder nog veel gedaan om alles op orde te krijgen rondom mijn zorgverzekering en veel berichtjes rondgestuurd om te zeggen dat ik thuis ben. Rond zes in de avond was ik moe, erg moe en ben ook even gaan slapen. Rond acht wakker geworden en dacht ik ga gewoon lekker frieten eten en een oude James bond film kijken 🙂 (Moonraker). Net na tien in de laatste minuten van de film viel ik om van slaap, en ook al liep ik naar boven en stond voor mijn bed en dacht pfff dat uurtje daar heb ik nu echt geen energie voor. Dus ik heb het uurtje geskipt en ben gaan slapen, rond drie uur werd ik wakker en dacht dan doen we dat uurtje nu maar. Dus midden in de nacht lig je daar en dan denk je, ik ben weer thuis en merk dat ik nog even een plekje moet vinden met al mijn bezigheden.
Mijn ochtend begon goed vandaag en ik heb na mijn middernacht uurtje erg goed verder geslapen en voel me een stuk energieker, dus na een ontbijt en bedankjes vanuit Bangkok weer begonnen aan mijn ochtend uurtje wat net voor twaalf eindigde en goed verliep. En doordat ik goed geslapen heb merk ik dat ik ook energie heb voor dit laatste srs verhaal van mijn levensdroom in Thailand. Ik heb thee gezet, espresso ernaast, nagellak opgedaan en nog wat geëpileerd met de epilady. En nu dus dit stukje tekst, en ook een afsluiter met een verhaal wat verdergaat in mijn normale leven. Een leven wat ik steeds normaler wil laten worden als vrouw en niet als transgender, en dus merk ik steeds vaker dat ik opzoek ga om meer op eigen benen te staan. En daarmee komt ook het stukje VUmc om de hoek kijken, want woensdag heb ik daar een afspraak staan. En als er voor mij moeilijkheden naar voren gaan komen merk ik dat ik het VUmc ook weer zo snel mogelijk wil verlaten.
Nu ga ik even ontspannen en een boek lezen, vanavond een afspraak om samen wat te gaan eten. En dan dinsdag laserbehandeling, maar dat staat deze week op de planning en daar ga ik later wel weer over schrijven. Nu kijk ik terug naar een mijn droom wat werkelijkheid is geworden en kijk ik vooruit naar de werkelijkheid hoe ik daar zo goed als mogelijk mee kan omgaan. En dat ik mijn leven verder kan leven zonder oordeel wat er vroeger is geweest, en die stempel van het DSM boek mag ook weg.