Pff ik sta ergens aan een bar na een rondje lopen, en eigenlijk merk ik dat ik van vermoeidheid net wat teveel gelopen heb. Maar ik voel me wel goed en heb geen pijn, op een gevoelige heuvel na die ze de naam venus hebben genoemd. Deze tintelt wat meer en dat kan wel door dat rondje lopen zijn, maar nu sta ik dus aan een tafel om wat te typen en nog iets te gaan eten 🙂 En ben ik benieuwd of de tintelingen wat minder worden, gelukkig verderop op vijftig meter een wc en dat is wel zo fijn. Ik heb maar voor de zekerheid een cola besteld en laat de alcohol maar achterwegen, ook al twijfel ik om een biertje te nemen. Maar de biertjes hier zijn meteen 0,6 liter en dat is dan net teveel om één biertje te overwegen 🙂
Maar ik merkte na wat langer wachten om iets te eten te bestellen dat het misschien toch beter is om weer verder te lopen, een gevoel dat mijn lichaam niet geeft. Mijn lichaam voelt zoals ik vanmiddag voelde in de zon bij het zwembad, dus dan maar mijn gevoel volgen. Dus deze laatste drie zinnen schrijf ik vanuit het hotel en ik heb maar vijftien minuten daar in het café gestaan. Maar heb wel dik een uur gelopen vanavond, mijn telefoon meld me dat ik nu zevenduizend stappen heb gezet, zelfs iets meer dan twaalfduizend deze hele dag, dus voor een revaliderend persoon lijkt me dit meer dan voldoende. Maar nu ik dus weer in het hotel zit en wat eten via roomservies besteld te hebben, en heerlijk gegeten heb 🙂 En dit type, voelt alles heel goed. Zelfs beter dan eerst alsof er veel meer doorbloedding plaatsvind na deze wandeling en na al het stil liggen van de afgelopen twee weken. We gaan het dus meemaken vannacht hoe het gaat maar ik heb geen bloeding, en mijn maandverband toonde ook niks merkwaardigs. Dus ik voel veel maar voornamelijk doorbloedingen van het geheel daar beneden. Verder lig ik ook rustig in bed een klein blokje chocolade in mijn mond, om een beetje energie te hebben om mijn rest van de dag te kunnen vertellen.
De ochtend had ik als opdracht om voor acht uur te dilateren, omdat Sri ergens in de ochtend langs zou komen om mij vrijheid te gaan geven, vrijheid in het verwijderen van peter. Peter de katheter zoals Jill deze ooit op het forum introduceerde, en ik nog altijd in mijn hoofd heb dat ik peter ook ga verlaten en die dag is vandaag. Het dilateren ging goed en gemakkelijk, het stokje gaat eigenlijk heel makkelijk naar binnen en bij de zes inch moet ik effe languit gaan liggen ontspannen en dan kom ik ook weer makkelijk op die zeven inch uit. Heel fijn dat het zo makkelijk gaat, en ik merk bij mezelf hoe mooi en fijn ik het vind dat ik een plekje in mijn lichaam heb. Een plekje waarbij de eerste vier inch enorm fijn aanvoelen, iets wat ik kan bestempelen als genot. Dus ook en plek wat veel meer gevoel heeft en waar ik ooit wel eens benieuwd ben waar ze mijn G-spot gemaakt hebben. En hoe mijn prostaat gaat zijn in het gevoel, ook al is deze een stuk kleiner geworden deze ligt nu tussen mijn vagina en urinebuis. Mooi hoe ze alles wel weer een plek hebben gegeven 🙂 maar ik merk dus dat ik bij het eerste gedeelte dus veel meer genot voel dan bij de laatste drie inch. Hoe het ooit gaat zijn laat ik wel weten.
Maar ik ga effe verder met de dag want ik dwaalde af… rond tien uur stond Sri voor de deur en kon ik op bed gaan liggen en na wat schoonmaken en vraagjes beantwoord te hebben ging het moment daar zijn. Sri zij dat ik me mocht ontspannen en mijn ogen dicht doen. Waarom die ogen dicht weet ik niet maar meestal ben ik zo nieuwsgierig dat ik met mijn spiegeltje alles volg wat Sri bij mij doet. Maar nu dus niet, ogen dicht en voelen. Ik voel iets, bestempel het als pijn. Pijn wat steeds meer word, opeens branderig en een heel intens gevoel. De pijn verdwijnt en het intense is aanwezig, opeens opluchting en verlossing. Het intense gevoel verdwijnt langzaam, het branderige is nog een beetje aanwezig. Ik denk wow wat een intens gevoel, kan ik dit nog een keer meemaken denk ik. Een heel apart gevoel dus, en Sri vraagt of het pijn deed. Ik zij mwa, ja het begon met pijn maar was ook een soort intensiteit wat ik niet als pijn kan bestempelen. Het is maar hoe je het zelf ervaart, en ik sta er dus open voor dat als ik dit een tweede keer mag voelen 🙂 Maar dat was het moment dat ik vrij was van peter en voor het eerst kan gaan meemaken, hoe het gaat zijn om zittend op de wc pot ook weer een ander gevoel te hebben. En ja dit is ook zeker anders en ook wel bekend, maar nieuw en ook wel weer even leren hoe je het beste er mee om kunt gaan. Ik kreeg te horen veel te moeten drinken en dat ik morgen gewoon mijn ontbijt mag gaan halen? Ik wou het haar nog vertellen dat ik dat al deed, maar dat het misschien beter is om dat niet te doen. Want het word verboden om met katheter beneden of buiten je hotelkamer te komen, niet iedereen doet dit dus en Féj dacht dan kan ik ook wel eens doen.
Hierna ben ik nog even op bed gaan liggen en heb ik in de middag Seacon Square hiernaast maar weer eens opgezocht. Na wat groter maandverband gekocht te hebben, fruit en andere benodigdheden gevonden te hebben. En zeker ook chocolade (lindt 85% erg lekker…) niet te vergeten te zijn, nog wat verder gedwaald richting de uitgang. Ik liep even een soort Etos in. Ik wou wat nagellak kopen en toen trof ik Sri daar in de winkel. Wat grappig vind ik, en ze kijkt me aan groet me en vind het leuk dat ik daar sta. Sri geeft me een goed gevoel, ze weet dat ik ondeugend genoeg ben maar dat ik me ook redelijk aan alles hou en dat ook gewoon vertel dat ik vrijdag zelf toch al gedilateerd heb, ook al stond dat niet op het schema. Dus ik (foetel) hou me niet overal aan, en dat weet ze. Ze keurt het niet goed maar ze merkt dat het bij mij blijkbaar makkelijk gaat en dat het helen ook gewoon goed gaat. Ik ben erg blij dat Sri dus mijn verzorgster is en ik kan ook altijd fijn met haar overweg en lachen genoeg. Tair vind ik ook erg fijn maar ze is wat rustiger, ook al liet ze me veel zelf doen bij de eerste dag dat ik ging dilateren. Maar effehn ik kwam Sri dus tegen en hebben even gelachen bij het maandverband en groette elkaar weer gedag. Hierna ben ik dus weer terug naar het hotel gegaan en heb ik naa een uurtje op bed gelegen te hebben, besloten om naar het zwembad te gaan.
Eenmaal bij het zwembad aangekomen me ingesmeerd en een half zonnig plekje opgezocht en genoten van de warmte van de zon. Even wat gelezen, even wat geluisterd en even wat geslapen. Daar lag ik dan in mijn bikini te genieten van het vrije moment. Totdat ik merkte dat ik nodig mijn behoefte moest doen, eerste keer? Neej, maar wel eerste keer op een openbare wc en daar ging ik dan, fijn en alles eruit, of toch niet ik merk dat ik even moet voelen hoe ik die spier weer anders moet gebruiken. Dezelfde spier is dan toch net wat anders, we leren weer genoeg hier deze periode. Ook kwam er wat bloed mee, niet dat ik hier versteld van sta want ik zie iedere dag bloed in mijn maandverband maar nu was het in de wc pot. Dus effe denken en dacht dit komt ergens anders vandaan dan van mijn blaas. Dus ik voelde me gewoon rustig en ik merkte dat mijn venusheuvel een stuk rustiger aanvoelde. Gewoon rustig, en dat voelde gewoon zo fijn dat het energie gaf. Dus nadat ik weer lekker in de zon heb gelegen en weer in slaap was gevallen, werd ik wakker en zag een wat oudere man naast me staan. Hij had samen met een jongere dame? Thaise of zo.. de stoel naast mij gepakt en zij effe hallo. Nadat hij hoorde dat ik een Nederlands accent had in mijn Engels, een leuk gesprek gehad en ook wel gelachen dat hij wat Nederlandse woorden kende. Na een chitchat vroeg hij of ik ook het zwembad in kwam, maar hierop was het antwoord nee, natuurlijk het mag niet maar ook ergens anders voor 😉
Na weer een wc bezoek gepraat met de dames waar ik al een keer me ontbeten heb en waar beide dochters ook de operatie hebben gehad, en dat ik een keertje langs moet komen om wat te praten. Dit heb ik dus ook gedaan vanavond en voordat ik dus mijn rondje ben gaan lopen even aangeklopt bij kamer nummer 247, volgens mij heb ik hier toch een uur gestaan en erg leuk gepraat te hebben. Wie weet ontbijten we wel een keer samen, maar wanneer wij met z’n alle kunnen zitten is nog even afzien. Want als ik een ding merk met mijn mobiliteit en gemak hoe alles voor mij gaat ten opzichte van wat ik vaak gelezen heb en meemaak bij de andere dames die dus in het hotel liggen. Dat ik het blijkbaar makkelijk heb en ze verwonderen zich dat ik geen pijn heb, of dat ik pijn dus anders meemaak. En ook hier merk je dus dat iedereen alles anders meemaakt en dat pijn voor iedereen anders is.
Maar zoals jullie wel lezen vermaak ik me en doe ik het allemaal wel goed en relax. Alles op een rustige slakken gang en gemoedelijk rust nemen in de zon en het warme weer. Ik vond het geweldig om voor het eerst echt te plassen als vrouw en merk dat hoe alles eruit ziet ik me heel gelukkig voel met dit deel van mijn lichaam. En de eerste dag zo zonder peter was een genot waarbij ik dus voldoende gelopen heb er waar ik me nu ook goed bij voel. Hoe de nacht gaat zijn weet ik niet, maar ergens voel ik dat ik me een stuk vermoeider voel. Morgen staan we weer op en dan beginnen we weer met een dilateer sessie en douche, daarna weer heerlijk ontbijt eten en dan denk ik dat ik mijn zondag maar eens onder de parasol gaan doorbrengen met een heerlijk drankje erbij. Verder rusten en kijken hoeveel glijmiddel ik in mijn nieuwe koffer kwijt kan. Meer info morgen daarover, nu is het hier middernacht en merk ik dat ik moe ben en dat slapen daar een goede oplossing voor is.
Dus welterusten schatjes, féj merkt dat ze het heel fijn vind om hier te zijn en dat het zelfs heel fijn kan zijn hoe je in je eentje tot jezelf kunt komen. Zo zijn de afgelopen weken zelfs de vragen naar voren gekomen hoe ik het zou vinden om stealth te gaan. Iets wat ik graag wil maar waarbij ik nooit had gedacht dat deze werkelijkheid een stuk sneller naar voren komt. Maar ook dit word een verhaaltje voor een andere keer. 🙂