Zo eens in een tijd loop ik weer eens te denken zoals dagen verstrijken in ik verder verdwaal in mijn uitzicht wat constant veranderd, uitzicht door een raam waar ik de vorig jaar met regelmaat zat. En nu zoals vandaag zit ik weer eens wat te typen in Café wijck, ik kom net bij mijn broer vandaan en was erg blij om hem weer even te zien. En zo blij ik was hem te zien verraste het mij enorm om hier bij wijck ook weer iemand tegen te komen waar de knuffel enorm fijn deed, M (big smile on my face) wow lang niet meer gezien, hoe gaat het met je, ja goed met mij ook. Ik ga effe een sigaretje roken ik moet zo beginnen, nadat ik hem voor het raam weg zag lopen en ik wachtende was op mijn doppio liep ik toch maar even achter hem aan voor een praatje. Zo mijn middag is begonnen en mijn doppio heb ik net op, wat een heerlijk gevoel dit 🙂
Mijn gedachte is weer vooruitstekend nu ik hier zit en nadenk over mijn week en mijn idee van schrijven over een paar onderwerpen die toch wel vaak de revue passeren denkende aan de manier van leven met een randje zelfmoord naast me. Een randje wat mij enorm goed doet om vrijer te leven en de dood niet zo erg vinden, een randje wat ik blijkbaar voorzichtig opzoek zonder die grens te overschrijden. Voor velen een gevaarlijk zijn, waar ik toch wel eens op word aangesproken dat ik hiervoor moet uitkijken niet er over heen te gaan, en toch merk ik dat ik die grens steeds vaker dichter bij me laat komen, en dat geeft mij over het algemeen een enorm goed gevoel. Een gevoel van onder andere vrijheid maar ook genieten van voornamelijk elementen van mijn lichaam in de natuur. Maar daar ga ik misschien wat later nog op in.
Nu hang ik wat te kijken naar dat beeld wat constant veranderd, voetgangers en auto’s wat her raam passeren en gasten die binnen komen lopen opzoek naar een plekje in het drukke café waar ik zit. En ik, die even onderuit hangt op de bank aan het typen is over dit alles en even mijn woordje kwijt wil over het weekend wat heeft plaatsgevonden. Mijn eerste date met iemand die ik op de app van Grinder ben tegengekomen en waarvan ik dacht ja dat doen we maar eens, dus zo geschiedde het dat ik zaterdag na mijn werkuurtjes een afspraak maakte ergens in de buurt van de Veu bioscoop in Kerkrade. Een date zoals velen veel te snel tot stand gekomen, in aan app zoals Tinder wat dat ook kan hebben(de snelheid van een afspraak), misschien is Grinder net dat tintje sneller omdat er over het algemeen meer gericht is op niet hetero’s en dat mensen een seksuele voorkeur kunnen aangeven en zoveel meer. Soms toch wel een echte vleeskeuring wat voor velen niet goed te praten al is het maar waar, ik merk dat ik daar toch vaak genoeg mee te maken krijg. Tja en dan mijn date, zo even kort uitgelegd het was een Man net iets groter dan mij, gespied maar met een neutraal lichaam en erg donker haar. Maar wat heb ik toch soms weer te pakken heb en wat merk ik dat het net de mannen zijn die eigenlijk te lief voor me zijn, mannen die voornamelijk liefde bij mij zoeken en die ik soms maar al te graag wil geven, en wat trekt het dan toch dat dat net de mannen zijn die soms een erg zware rugzak hebben die op knappen staat en nog ergens een weg moeten vinden in het verwerken van die eerste stap. Zo merkte ik ook dat de man waar ik over schrijf er nu een andere man naast me komt zitten die net dat ook blijkbaar nodig heeft. Dus dit gebeurd nu ik dit schrijf deze man ook te graag contact met me zoekt die graag wat liefde wilt hebben. Dus na een gesprek met hem kom ik terug op deze tekst en ga ik verder met mijn date van zaterdag, de date die ook enorm veel liefde kon gebruiken.
Een bijeenkomst wat misschien mij ook weer verder heeft geholpen in de weg die ik bewandel en daar kijk ik dan weer met een glimlach op terug. En dan is het soms helaas dat deze mannen ook iets hebben waar ik nog weinig mee kan, iets wat ik graag gebruik op seksueel gebied en dat is dat mannelijke geslacht wat soms bij mij best wel vaak voorkomt dat het toch te groot is voor mijn geschapen vagina. En dat vind ik gewoon jammer, ook al merk ik dat het beter zo kan zijn en het juiste moment verder voor me ligt. Ik heb er in ieder geval enorm van genoten en dat doet me erg goed, en ik merk ook dat ik er verder mee kom in mijn leven. Mijn Zaterdag nacht was dus een erg gezellig bijeenkomst en ik heb veel leuke momenten meegemaakt die ik erg fijn vond en waar ik enorm van kan genieten.
En zo was mijn dag daarop ook weer het momentje dat ik weer samen met iemand wakker werd en waarbij ik steeds vaker merk dat we weer naar elkaar toe groeien in liefde. Een mooie zachte liefde met veel begrip en uitdaging voor elkaar. Iets wat ik waardeer dat we ons gevoel toch kunnen uiten in deze wereld die niet meer word verstoord door mijn moeder.
…
Wow hoe en waar kwam dat woord vandaan, dat woord van moeder wat al een lange tijd niet meer geschreven is hier in mijn gesprekken. Een woord wat ergens rust heeft gekregen en nu ook steeds meer tussen M en ik. Wat een heerlijk gevoel dat het tussen ons ook steeds opener voelt ons te kunnen laten zien in wie we zijn zonder dat mijn moeder ook hier invloed op kan uit oefenen. Ik voel me toch zoveel opener in mijn leven zonder mijn moeder er bij, en hoe komt het dan dat ik dat voor haar dood nooit kon. Waar zit het hem in dat sinds het overlijden van mijn moeder ik me zoveel meer kan laten tonen in wie ik werkelijk ben zonder schuldgevoel het niet te mogen en dat merk ik nu weer zo terug hoe mijn relatie ooit ook zoveel werd beïnvloed door mijn moeder dat ik alweer een gevoel heb dat ik zoveel verder kom zonder deze invloed van mijn moeder. Is het dan eindelijk leven zonder een gevoel van be(ver)oordeelt te worden in wie ik ben of was. Hoeveel vrijheid heb ik gekregen of was het er altijd al, maar zat ik er zelf mee te stoeien?