Mijn leven verloopt verder met alle bezigheden die op me af komen, een daarvan is groot genoeg om over te twijfelen. Ik wil zo graag weg zo graag verder met datgene wat op me af kan komen en misschien maar gewoon moet gaan gebeuren. En zelfs ik weet niet echt wat ik zoek het is gewoon het gevoel van doen en beleven. Ontmoeten en verdergaan met het gevoel wat op je pad komt of staat waar je te vaak om heen loopt.
Drinkend aan een Oban zo net na een film wat ergens zo regenachtig was in new York dat ik me weer effe fijn voel en zit in het restaurant van de Lumiere. Ergens zit ik dus weer lekker in mijn vel met een schoen uit en mijn voet onder mijn kont liggend type ik dit, alweer opzoek naar avontuur wat misschien voor me kan komen te staan. Hopende dat het dadelijk buiten regent waar ik door heen mag lopen of achter op de fiets bij iemand. Vorige week belande ik na het dansen bij Kumulus in gesprek met F en dat werd een heerlijke avond dat verder nar de nacht steeds gezelliger werd, en uiteindelijk kwam J er ook nog bij. We zijn uiteindelijk uitgekomen op de markt van Maastricht en tegen half vijf liepen we de kroeg uit op weg naar huis. Ofja dat was het idee maar uiteindelijk strandde ik bij C op de bank voor nog een gesprek, een leuk gesprek in het Duits met A er bij. Pff wat een gekke heerlijke nacht, iets waar ik nu ook weer behoefte aan heb, ook al vraag ik me af waarom of beter gezegd waar ben ik naar opzoek om te voelen. Spanning, geen zin om naar huis te gaan, of gewoon iets anders wat ik nog niet kan beschrijven.
Opzoek naar zoveel en onmogelijke gevoelens die in me rond spoken, opzoek naar. Naar een woord wat ik niet kan opnoemen omdat het mezelf pijn kan doen en omdat ik jullie daar een bezorgd gevoel voor zal gaan geven, net dit mis ik ergens hier waar ik nu leef en net dit of dat hoop ik tegen te komen daar in Berlijn. Iets wat ik voor mezelf als positief kan zien maar wat niet positief is om te beleven, waarom speelt dit gevoel nog altijd door mijn lichaam van gevoel dat ik het mis en het verdriet in mijn hoofd dat ik het niet met rust kan laten. Kan ik die rust vinden dit wel los te laten en niet deze gevaarlijke weg aan te gaan. Zal die onzichtbare draak op rustend op mijn schouders en rug ooit zichtbaar worden om mij deze rust van vrouwelijkheid te geven.