Lezen en liggen, naar de wc lopen en weer terug. Een dagje dat niet meer deed dan dat eigenlijk, bijna dan. Mijn nacht was niet echt veel slaap hebben, meer een beetje van te warm een uur later te koud. Soms effe wat slaap en dan toch maar gewoon weer wat water drinken. Ook al wou ik wat minder drinken om wat langer achterelkaar te slapen maar dat ging niet. Dus rond drie uur maar wat begonnen met een chat op whatsapp en rond vier uur maar weer eens een poging gedaan in slaap te komen. Uiteindelijk word ik rond zeven uur zwetend wakker in bed en voel ik me moe en verlamd van niet lekker in je vel zitten. Uiteindelijk maar gewoon twee paracetamol gepakt om rust te krijgen in mijn lichaam. Dit ging goed en ik voelde me wel fit genoeg om na een halve douche met mijn lichaam, deel te nemen aan het ontbijt beneden in het restaurant.
Mijn katheter goed verstopt en net voor negen stond Luc voor de deur en zijn we gaan eten, wat een heerlijke keuze en heb best wel veel opgeschept beneden. Ook alles opgegeten en ik voelde me goed, maar niet helemaal op mijn gemak. Ik had het wat warm en eigenlijk is het niet de bedoeling om met een katheter beneden in de zaal te gaan eten. En of het goed is voor mijn hechtingen is ook op een grens, maar ik merk dat ik niet veel anders voelde dan wat ik vandaag en gisteren gevoeld heb. Ik heb geen pijn geen stootjes van pijn en het enige wat ik voel is dus prikkels van de nieuwe gedeeltes op mijn lichaam, gewoon goed voelen daar beneden.
Toen ik weer op de hotelkamer kwam ben ik gaan liggen en heb uiteindelijk tot ongeveer twee uur in de middag geslapen en dat deed goed. Erg goed want ik voel me goed en heb ook heerlijk gelezen in een nieuw boek. Beate rössler, Autonomie. De dag verbleef dus verder op mijn hotelkamer weer en heb een goed gevoel. Paracetamol is volgens mij ook weer uitgewerkt en zoals ik me nu voel zo fris heb ik me sinds vorige week maandag niet meer gevoeld. Dus ik denk dat alles wel goed gaat 🙂
Samen met Luc op de kamer nog een pittige scampi wok met rijst gegeten en weer een heerlijk telefoon gesprek gehad van toch wel weer een dik uur. En nu dan effe dit opschrijven, ook al is het niet veel haha. En dan ga ik nu weer wat verder lezen en de tijd afwachten tot morgen.
Want daar heb ik wel veel zin in, natuurlijk omdat ik dan wat kan zien, en waar ik naar uit kijk 🙂 Maar ook omdat ik merk dat als je bijna zes dagen een verband om je hebt waar veel onder is gebeurd dat dit ook minder fris ruikt. En irritatie begint er natuurlijk ook een beetje te komen, en dan kan ik ook weer heerlijk onder de douche staan.
En dan kan ik gaan kijken hoe bont en blauw ik daar ben, en ga beseffen dat als je het eenmaal ziet dat ik veel mag gaan verwerken met wat ik daar zie. Ik ben benieuwd hoe ik het ga meemaken en op kan nemen dat dit een nieuw lichaamsdeel is 🙂