We geven elkaar een knuffel en kus en zeggen elkaar gedag, effe later valt de voordeur dicht en merk ik dat weer alleen ben. Alleen liggend in mijn bed om tien uur in de ochtend, ik val weer in slaap. Na wat slaap en draaien ontwaak ik een beetje zo rond de klok van een in de middag. Ik pak me trui en terwijl ik deze aan doe loop ik naar de badkamer en kijk ik nog even naar buiten en denk na over het moment wat ik nu ga doen. Ik loop naar beneden en terwijl ik de trap afloop zie ik de modder op de trede liggen en de wintersportkleding op de grond. In de woonkamer aankomend zie ik lege glazen een lege fles wijn en een heerlijke halve gevulde fles whisky (nikka from te barrel voor de nieuwsgierige) een kaasplank wat half opgegeten is en nog wat spruitjes. Waar deze combinatie vandaan komt is omdat we vooraf wat mosselen hebben gegeten en deze dus overgebleven ergens op de tafel liggen. Ik ga zitten en pak een stuk brood en wat kaas. Er staat nog een glaasje wat overgebleven is en ook dat smaakt erg goed op deze mooie woensdag middag.
Het was een heerlijke avond die voor mij al erg vroeg begonnen was in Maastricht. Ik had voor de middag een afspraak opstaan die even van locatie wisselde doordat op de ene locatie teveel lawaai aanwezig was. Maar eenmaal op de klok van twee gearriveerd kon ik plaatsnemen voor de microfoon en stoel die klaarstond voor mij. We gaan vandaag weer mijn belevenis opnemen voor een documentaire die twee mensen van mij willen maken. En omdat de eerste keer goed was verlopen zit ik hier nu weer, maar nu om alles goed op te kunnen nemen. Ik zit en zie twee mannen voor me en een groot raam waar ik veel zie van de omgeving. Ze hebben een lijst met vragen en ze willen proberen of ik zoals de eerste keer weer open vertel in de beleving waar ik me in bevind. De tijd vliegt en ik vertel veel. Ik heb er een goed gevoel over en merk dat ik lekker in mijn vel zit en geniet, genieten van een verhaal wat ik al vaker verteld heb maar nu het idee en gevoel er bij te hebben dat ik het duidelijker kan uitleggen hoe ik me voel en hoe ik dit meemaak. Zo net voor de klok vijf uur slaat zit het erop en heb ik dik drie uur verteld en vroeg ik tegen ze nou hoe gaat het met jullie, ik heb jullie nog niet veel horen zeggen. Hahaha ja dat klopt, zullen we een drankje gaan doen dan vertellen jullie eens iets. En zeven minuten later zitten wij met drie personen in een restaurant/café ergens in de wijk waar we waren. En bestellen we een heerlijk onbekend biertje van het vat, iets wat ik niet meer kan herinneren omdat de naam niet te onthouden was. Maar het doet er niet toe, ze smaken heerlijk en ik bedenk me net terwijl ik begin met drinken ik nog niks gegeten heb, en dat het laatste wat ik dronk de twee bieren waren op het werk de avond ervoor. En de koffie bij de twee heren. Maar ik merk dat het goed gaat en dat het gezellig is met een goed gesprek. Ook wel over mij maar ook over openheid van leven en wat er gaat gebeuren in de documentaire. Na het tweede biertje gaat R weg en blijf ik over met E en bestellen we nog een biertje en gaat het gesprek met ons tweeën verder. Ik mis door alle gezelligheid de dansles en merk dat na het vierde biertje dat het tijd word om te gaan. Want ik heb om acht uur een iemand voor me aan het huis staan waar ik mee heb afgesproken. We gaan mosselen eten met friet en spruitjes. Maar het is zeven uur en ik ben in Maastricht, ik zeg E goede dag en ga effe snel nog alles halen om dan om acht uur thuis te kunnen zijn. Exact om acht ben ik thuis en leg en gooi alles op zijn plek en dan gaat de bel.
Ik merkte dat ik door alle alcohol en snelheid ik een beetje onrustig ben geworden en dat het maar goed is dat we maar snel wat gaan eten en even rustig gaan zitten. De mosselen smaken erg goed en de avond begint gezellig en we hebben leuke gesprekken. Ikzelf heb mijn rust weer kunnen vinden en geniet van alle gesprekken en gekke vragen. Binnen in mij merk ik dat ik geniet en doordat ik weer rustig ben ook merk dat ik het kan uitstralen dat ik geniet. En zo komt opeens de vraag of ik zin heb in een sigaret, met de vraag van mij maar waar 🙂 onder de trap? Of op de grond in de keuken komt als grap naar boven. Een grap is het voor ons twee wel want had laatst een sms gestuurd dat een leuke locatie altijd meer beleving geeft. Dus in mijn gekke hoofd haal ik de skikleding uit de kast en dikke sokken met wandelschoenen. En even later zitten wij samen buiten in de hangmat een sigaret te roken met een whisky erbij. Liggend kijken omhoog met z’n tweetjes te genieten van geen elke ster omdat het bewolkt is, maar aan het genieten van het gesprek wat we hebben. En het moment dat we hier samen zijn bevalt erg goed, zo buiten liggend in een hangmat op een bewolkte nacht in November.
Tja wat ga ik dan nog vertellen wat daarna allemaal is gebeurd. Het moment dat ik dit al vertel doet me goed en ik heb deze avond veel gelachen en geglimlacht.
Het moment dat wij weer naar binnenkwamen na best lang schommelde in de hangmat gelegen te hebben. Was een zoette verwelkoming van de warme geur die binnen hing van de kaarsen en sfeer en dat bracht ons bij het maken van een toetje. Warme chocolade saus op het vuur en vanille ijs erbij. Maar die chocolade saus, die saus bracht mij op een andere gedachte en om het dan over het ijs te gooien… Zo over mijn borsten leek mij een veel leuker idee. En toen ik dat vroeg was de blik die ik terug kreeg mooi, heel erg mooi.
Of het dan nu gebeurd is laat ik in het midden en hoe het ijs smaakte ook. De rest van de avond kan ik jullie nu niet meer vertellen zo hier op mijn blog maar de manier zoals dingen verlopen vind ik heerlijk. En dat brengt me tot een einde van dit zoette verhaal.
Een zoet verhaal wat ik vaker wil schrijven, over de manieren hoe ik de huidige momenten meemaak zijn puur en eerlijk voor mijzelf. Ik merk dat ik mijn lichaam steeds verder toelaat er te zijn, en zo merk ik hoe fijn mijn geest dat vind dat ik een puurheid meemaak zoals ik het nooit eerder voelde. Het voelt zo vrij, vrij voor mijzelf er te zijn in de vorm die ik ben met lichaam en geest. Vrijheid dat ik leef is heerlijk.