Pff wat een dag was dat die woensdag, en wat was ik moe. Gewoon met moeite naar huis gereden en daar in slaap gevallen op een zacht bedje haha. Veder verliep de rest va het weekend druk en zondag heb ik in die volle drukte op het werk ook echt heerlijk gewerkt, een heerlijke voldoening van leuke collega’s en gasten die om mij heen bewogen en genoten van die overheerlijke zon.
Vandaag zoals gewoonlijk op een dinsdag ben ik vrij van werk. Begonnen met het helpen in de badkamer en om elf uur had ik een afspraak bij mijn psycholoog voor een opmerkelijk behulpzaam gesprek om de voorbereidingen richting Thailand beter te laten verlopen. En om me ook een blik te geven op een tijd na de operatie. En dan nu zit ik typend in mijn geliefde cafe van Wijck. Net mijn kommetje met havermout op om me op te warmen en wat denkmateriaal te geven voor het gene wat ik nu wil gaan typen en even terug te kijken naar mijn elfde afspraak daar in het VUmc.
Daar zat ik dan na een test van mijn body index, wat! ik heb minder vetmassa en mijn spiermassa is toegenomen. Hoe kan dat nou? Of kan het wel, is dit gewoonlijk?
Maar ik zit lekker in mijn vel en daar gaat het eigenlijk om, grotendeels zeker maar soms komt een test ook gek naar voren als iets wat niet echt zou moeten toenemen dat toch doet of visa versa. Dus bij het gesprek kwam het naar voren dat ik ook last heb van Vic en dat daardoor mijn bloedwaarde naar mijn testosteron maar gecontroleerd gaat worden. Ik ben benieuwd en ik zal hier over twee weken een uitslag van mogen ontvangen. Hierna het gesprek met mijn psychologe en natuurlijk die brief die ik in ontvangst mag nemen voor mijn officiële bevestiging dat ik geopereerd mag worden in Thailand, en na het versturen van dit naar Dr Chettawutt ook meteen een bevestiging dat het allemaal goedgekeurd is en dat ik in januari onder het mes mag. Een stap die me doet realiseren dat het steeds dichter in de buurt komt en dat ik merk dat ik niet kan wachten op de dag dat het ook allemaal gaat plaatsvinden. En zo kom ik de dagen verder en is ook mijn paspoort een fijt dat ik alles om kan zetten en zo ook in het VUmc. Toch wel zo fijn dat op je receptje juiste geslacht en naam staat.
Tijdens het wachten op de tweede afspraak kwam ik in gesprek met I en hebben we even kennisgemaakt en na mijn afspraken was I nog aanwezig wachtende op haar laatste afspraak en raakte we dieper in gesprek over alles en nog wat en dat was erg gezellig zo in het wachtgedeelte van de afdeling in het VU. Na dat gesprek rond de middag weer teruggelopen naar de auto en tevreden teruggekeken naar de afgelopen dag en ochtend met wat ik meemaakte en in ontvangst mogen nemen van mijn psychologe. Dus een heerlijk gevoel maar moe, toch wel erg moe merkte ik en met die gedachte terug gereden naar huis. Even een tussenstopje voor wat energie en slaap uiteindelijk thuis gekomen en verder niet veel meer gedaan dan rust nemen en in slaap vallen. In slaap vallen met teveel stof in je huis door een badkamer is bijna af is.
En dan nog die beloofde foto van mijn nieuwe ketting 🙂
