Een dag uit zo velen maar niet voor iedereen, het is dinsdag en heb mijn werkweekje er weer opzitten. Vandaag is de dag dat ik vier maanden en een week, 126 dagen om exact te zijn dat ik aan mijn estradiol en syproteron zit. Dit zijn mijn hormonen die mijn lichaam doen veranderen, en ik voel me met die hormonen helemaal geweldig. Ik zie en voel mijn lichaam veranderen, ik heb borstgroei waar ik heel erg blij mee ben. We zitten op een cup A en ik merk dat het gestaag verder groeit. Ik heb meer bil en een klein beetje meer heup. Ben ook wel bezig met mijn buik en merk dat ik steeds meer dat vrouwelijke figuur krijg waar ik altijd jaloers op was. Haha heerlijk dit, ik geniet er dus goed
van en heb nergens last van. De veranderingen in mijn gezicht valt op dat er minder spieren zichtbaar zijn, mijn huid zachter is en mijn uitstraling veel zachter is en dus vrouwelijker overkomt. Heerlijk om mijzelf in de spiegel te zien hoe alles zich ontwikkelt en ja als ik dus in die spiegel kijk dan
hangt daar iets waar we een afspraak voor gaan maken om ook dat bij mijn lichaam te laten passen. We gaan dus naar Thailand en ik hoop ergens in januari. Over mijn lichaam zie ik dus uit de test die ik iedere drie maanden doe in het VUmc dat mijn lichaam meer vet heeft gekregen en dat ik in
spiermassa ook twee kg ben verloren, ondanks dat ik mijn trapjes loop en iedere ochtend mijn push ups met buiktrainingen. En merk ook aan mijn hormonen dat ik een stuk minder kan eten ofja ik merk dat de aanmaak van vet nu een stuk sneller gaat dan de tijd dat ik nog genoeg testosteron in
mijn lichaam had zitten. Maar ik ben bij dat dat uit mijn lichaam is of in ieder geval het word niet meer aangemaakt en dat voelt goed. En zo voel ik mij dus fijn in het geheel hoe alles verloopt en dat ik nu terug denk aan de tijd dat ik bij mijn vriendin B het verhaal vertelde dat ik een vrouw ben en dit wil gaan uiten.
B heeft me in augustus 2016 zoveel moed en steun gegeven over wie ik ben en hoe het allemaal is. De dag dat ik voor het eerst in een heel fleurig bloemetjes jurkje de stad aken in ging samen met haar, ik vond het natuurlijk spannend en alles was nog nieuw maar zo een fijn gevoel gaf het mij om
mijzelf aan de buitenwereld te laten zien wie ik ben en dat deed zo goed om samen met de steun van haar deze begintijd door te maken, terwijl ik aan het wachten was op mijn intake bij het VUmc heeft zij mij laten zien om vertrouwd te worden in de wereld van de vrouwen.
Een super bedankje hiervoor B ik vind je geweldig.
En dan sta ik nu hier en hebben we gisteren op mijn werk nog even bij gekletst wat er om ons heen gebeurd. En dan zie ik hoe ver ik ben en waar ik sta in de wereld, er gaat nog iets groots gebeuren maar voor het publiek om mij heen ben ik een vrouw en dat voelt vertrouwd en goed. Zo goed zelfs dat ik merk dat ik mij top voel in alles waar ik nu sta en nog komen gaat.