The week that started with an unhappy feeling is exploring to be a better week already, halfway now.

De dag begon dinsdag met een gesprek bij mijn psycholoog waar ik sinds mijn aanmelding bij mijn huisarts, een augustus 2016 mij melde dat ik genderdysforie heb en graag me wou aanmelden bij
het VUmc. Die dag werd ik ook doorverwezen naar een psycholoog hier in het zuiden en waar ik iedere maand een goed gesprek kan hebben over hoe mijn leven verloopt. De dag begon dus met een gesprek wat over mijn vader ging en dat ik morgen (woensdag) naar hem toe ga om te vertellen waar ik mee bezig ben en hoe we misschien weer wat meer bij elkaar kunnen komen. Een gesprek wat goed ging tot het moment kwam dat in het gesprek over pap mijn schooltijd naar boven haalde in Nijswiller, ik stortte uit in huilen wat een pijn zat daar zo gewoon effe het moment op Nijswiller van mijn laatste jaar en diploma-uitreiking waar ik zo niks mee heb en wat me zo pijn doet. Die tijd zal voor niemand fijn zijn geweest maar ik kan hier altijd in huilen uitbarsten als het over mijn tijd in Nijswiller ging, dit deed goed maar de pijn zit er. Dus mijn gesprek was in de ochtend sterk begonnen. Ik had deze dag nog een gesprek met T in Carbon 6 en we gingen praten over een project om een korte documentaire te maken over mij. Het is een schoolproject dus het gaat een documentaire worden van 19 minuten en hier ben ik de komende maanden mee bezig. Spannend zo mijn leven en de goede gesprekken die zich voor doen, ik geniet ervan hoe ik dit alles meemaak en dat ik er van kan genieten dus mijn middag was dus voldaan met goede gesprekken. De dag heb ik verder boven op mijn kamertje doorgebracht, heerlijk verder gelezen in mijn nieuwe boeken, trauma sporen en een boek over persoonlijke groei. Lag vroeg in bed en had moeite met slapen, veel gedachtes over pap. Ik werd onrustig en te vroeg wakker, pap ik kom naar je toe, vandaag ga ik jou vertellen dat ik je dochter ben. Eerst met mijn broer een koffie gedronken in Cafe wijck en net voor twaalf uur waren we bij pap, na drie keer fout te zijn gereden parkeerde we de auto voor zijn huis en werd de spanning in mijn lichaam verder aangewakkerd, hoe gaat pap reageren hoe kijkt hij naar mij. Ik heb een jurkje aan en een panty, makkelijke schoenen en een beetje mascara op. Ik belde aan en was in volle verwachting. Ik belde nog een keer maar niks. Geen gehoor, is hij wel thuis vroeg mijn broer, maar pap was niet thuis en er was geen leven te zien binnen. Na een tweede poging twintig minuten later met een beetje sip gevoel terug naar Maastricht gegaan. Wat jammer nou dat hij niet thuis was en dat dit mislukt is. Maar ja balen zeg, op de terugweg zette ik mijn broer weer af bij Complex Maastricht en ben ik naar cafe wijck gegaan om maar wat te schrijven over deze teleurstelling bij mijzelf, en heb weer wat gelezen. Gelezen dat sommige momenten zo uit komen omdat het nog niet de juiste tijd was. Op naar een volgende afspraak met pap en op naar de film, Lady bird draaide in de Lumiere en ik had wel zin in wat afleiding. Lady bird is een fijne film over een puberend meisje was volwassen word en haar eigen keuzes maakt en hoe dit botst met haar moeder. Een fijne film een film die ik mooi vond om te zien en wat emoties oproept bij mij dat mijn moeder mij helaas nooit kon meemaken als haar dochter een moment wat speelt tussen mam en ik, de woede tussen ons en de liefde die speelde tussen ons en dat vind het zo jammer dat ze er niet bij kan zijn mij te mogen meemaken. De gedachtes over mam bleven en ik zat een uur later nog met een gevoel van verdriet over mam en zocht naar een persoon om mijn hart te kunnen luchten. Gelukkig was S nog wakker en heb bij haar twee uur lang kunnen praten over mijn emoties en deze ook laten tonen. Een afsluiter die goed deed en oplucht, maar het was nu een uur en ik was kapot moe, doodmoe en snakte naar mijn zachte bed. Om twaalf uur ga ik weer werken dus het word weer een lange dag morgen.

Drie dagen weer volop gewerkt en het is zaterdag avond ik heb zin in de komende vier dagen die komen gaan. Morgen ga ik voor het eerst naar de vrouwendag van transvisie en in de avond ga ik naar F in Amsterdam, ik heb er zin in en na een goed bad in de ochtend en mijn ontbijt om tien uur genuttigd te hebben stap ik in de auto op weg naar Utrecht. Om een uur begint het dus heb alle tijd om te rijden en mijn nagels te lakken in de auto. Tijdens het rijden op te laten drogen, een handig moment wanneer je handen alleen het stuur vast houden dan kom je ook niet per ongeluk ergens tegen aan zitten dus dat gaat goed, ik heb een automaat dus dat is helemaal makkelijk in de auto. Een paar minuten na twaalf arriveer ik op mijn bestemming, het weer is wat minder als vanochtend en neem nog even plaats voor een kopje cappuccino en wacht rustig tot de klok een uur aanwees. Ik loop naar binnen en ben benieuwd wat ik ga meemaken en wie ik allemaal mag leren kennen. Eenmaal binnen gelaten en een kopje thee gepakt te hebben word me gevraagd voor een een op
een gesprek en das verademde heel goed, ik vond het erg fijn even open met iemand te praten over de huidige situatie en hoe alles loopt. Het zorgde ook voor meer rust in mij want was toch nog een beetje onrustig. De tweeëntwintig mensen die die dag bij elkaar zouden komen heb ik even gezien
en bekeken te hebben, gaan we met z’n allen de ruimte in waar we een workshop hebben, de wijsheid van ons lijf, na dat iedereen in een kringetje op een oncomfortabele stoel is gaan zitten begint M met een intro en komt na een rustoefening iedereen om de buurt aan gesprek voor een kleine intro over jezelf en wat je voelt. De middag verloopt op een sierlijke manier met  lichamelijke oefeningen en bewegingen die in dans overgaan. Deze raken mij het gevoel weer hebben wat ik tijdens ballet vroeger ook heb gehad. Zo fijn dit en het voelde zo goed om dat weer mee te maken en ook al heb ik vorig jaar gezegd ik wil weer op ballet en dans, bracht deze sessie me weer terug naar toen. Ik zal weer terug gaan dansen, heerlijk gevoel dit. Na een sessie over emoties te hebben gehad en een leuk iemand te hebben ontmoet nog een afsluiting gedaan hoe deze workshop voor ons was verlopen. Hierna gekletst over waar we mee bezig zijn en hoever we in ons traject zitten en informatie mogen horen hoe chirurg ózer is en hoe alles bij iedereen verloopt heb ik iedereen goede dag gewenst en bedankt. En vertrok ik nu naar F. Op naar Amsterdam dus op naar een avond in Cafe prik. Een heerlijke avond met een beetje teveel alcohol, bitterballen als avondeten en karaoke als
afsluiter. Leuke mensen ontmoet en weer sinds lange tijd mij zo goed gevoeld tijdens een avondje uit. En nu maakt de prosecco van het vat mij dronken genoeg, ik heb er van genoten en veel plezier gehad ondanks dat ik dit lange stuk wat ik nu geschreven heb met een kater mij moe, moe van een
heerlijk zondag en voorruitkijk op mijn komende dagen hier in Amsterdam en Utrecht, vanavond naar mijn nichtje en woensdag de afspraken in het VUmc. Ik heb er zin in maar nu ga ik de kater wat rust geven.