Ik was vijfentwintig lag in bed een film te kijken, Studio-Ghibli Nausicaä of the Valley of the wind.
Met mijn telefoon onder de dekens gedoken lag ik in bed te kijken, het was nog vroeg en mijn vriendin was nog bezig. Ik lag de film te bekijken op mijn telefoon en beleefde het avontuur hoe Nausicaä haar avontuur ook beleefde. Ze was een prinses wat gewoon haar zelf was maar wat een enorm voorbeeld was voor alle dorpsbewoners van het dorpje the valley of the wind. De goedheid wat bij haar in haar zat en wat ze uitstraalde deed menig mens veranderen. Zo deed ze mij ook veranderen terwijl ik daar onder de dekens in bed lag, ze veranderde mij in een verlangen wat altijd al diep van binnen zat bij mij, een verlangen een vrouw te zijn in alle belevingen wat een vrouw kan uitstralen en beleven. Ik lag daar te huilen dat ik haar wil zijn. Ik huilde en huilde zo blij was ik om me uit te kunnen huilen wat ik normaal nooit kon. Ik genoot van haar wie zij was en wie ik was. Ik dacht aan mijn lichaam, ik trok dat ding Vic daar beneden tussen mijn benen en kruiste mijn benen over elkaar. Ik huilde en dacht aan mijn lichaam een vrouwelijk lichaam een lichaam met borsten en een vagina. Een vrouwelijk lichaam, een vrouwelijk lichaam wat trots was op wie ze was en hoe ze een voorbeeld wou geven aan alle mensen om haar heen. Een voorbeeld hoe mooi het is om een vrouw te zijn. En daar lig ik dan in bed onder de dekens een verlangen om een vrouw te zijn in alle mogelijkheden een vrouw te zijn. Maar bang te bang op dat moment om mij te uiten voor de persoon wie ik echt wil zijn, en dan eigenlijk bang voor je moeder. En niet bang voor de maatschappij maar je eigen moeder.
Ik werd wakker met een mooi gevoel, ik kruiste mijn benen weer over elkaar en dacht weer eraan dat ik een vagina heb en hoe dat zou zijn om mijzelf te kunnen zijn wie ik ben. Ik heb een nacht beleefd die ik nooit meer zal vergeten hoe de film van Nausicaä mij beseft heeft dat ik een vrouw ben en wil zijn. Een besef waar ik nu steeds vaker aan terug denk hoe lang mijn gedachtes al in mijn hoofd zitten dat ik een vrouw ben met een mannenlichaam. Maar gelukkig word dat mannenlichaam nu zover als mogelijk een vrouwenlichaam een vrouwenlichaam met een vagina en borsten wat bij mij horen een lichaam wat een word met haar geest. Ik zie een mooie toekomst tegemoet maar de komende jaren zullen genoeg pijn en emoties brengen. Ik geniet en kan niet wachten op alles wat mij meer en meer bi elkaar brengt en ik mij eindelijk kan genieten wie ik ben.
Genieten van alle andere mooie Studio-Ghibli films